|
MÜSNED-İ HANBEL |
ÖLDÜRME, YARALAMA VE DİYETLER |
ANA SAYFA
Kur’an Hadis Sözlük Biyografi
35- Diş Kırmakta Kısas
1. Enes
17070 (1) Humeyd bildiriyor: Enes'in halası Rubeyyi' bir cariyenin ön dişini
kırdı. Rubeyyi'in yakınları af diledi ama cariyenin yakınları affetmeyi kabul
etmedi. Bunun üzerine Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in huzuruna
çıktılar. Allah Resulü (Sallallahu aleyhi ve Sellem): ''Kısas
(uygulanacaktır)'' buyurunca, Enes b. Nadr: "Ey Allah'ın Resulü! Filan
kişin dişini mi kıracaksın?" dedi. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve
Sellem): ''Ey Enes! Allah'ın Kitabı kısası emreder'' buyurunca, Enes:
"Seni hak olarak gönderene yemin olsun ki filan kişinin dişini kırmayacaksın"
karşılığını verdi. Bunun üzerine cariyenin yakınları razı olarak onu affedip
kısası terk edince, Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): ''Şüphesiz ki
Allah'ın kullarından öyle kişiler vardır ki, Allah'ın adına yemin etse, Allah
onun yeminini yerine getirir (boşa çıkarmaz)'' buyurdu.
[Sahih]
Diğer tahric: İbn Mace
(2693) ve Tirmizi (1393) rivayet ettiler.
17071 (2)- Humeyd
et-Tavil bildiriyor: Enes b. Malik'in halası Rubeyyi' binti'n-Nadr bir
cariyenin ön dişini kırdı. Cariyenin yakınlarına diyeti teklif ettiler, ama
onlar bunu kabul etmedi. Affedilmeyi istediklerinde yine kabul etmediler. Bunun
üzerine Allah Resulü'nün (Sallallahu aleyhi ve Sellem) huzuruna çıktılar ve
Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) kısas uygulanmasını emretti. Enes'in
amcası Enes b. en-Nadr gelip: "Ey Allah'ın Resulü! Rubeyyi'nin dişini mi
kıracaksın? Hayır, vallahi seni hak olarak gönderene yemin olsun ki onun dişini
kırmayacaksın" dedi. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): ''Ey Enes!
Allah'ın Kitabı kısası emreder'' buyurunca, cariyenin tarafları razı olup onu
affetti. Bunun üzerine Hz. Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem): ''Şüphesiz ki
Allah'ın kullarından öyle kişiler vardır ki, Allah'ın adına yemin etse, Allah
onun yeminini yerine getirir (boşa çıkarmaz)'' buyurdu.
[Sahih]
Diğer tahric: Buhari
(2703, 4499, 6894, 2806, 4500, 4611), Ebu Davud (4595), İbn Mace (2649) ve
Nesai (8/27) rivayet ettiler.
17072 (3)- Enes
bildiriyor: Rubeyyi'nin kız kardeşi Ümmü Harise bir kişiyi yaraladı ve davalaşmak
için Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in huzuruna çıktılar. Allah
Resulü (Sallallahu aleyhi ve Sellem): ''Kısas (uygulanması gerekirr kısas
(uygulanması gerekir'' buyurunca, Ümmü Rubeyyi': "Ey Allah'ın Resulü!
Filan kişi için ona kısas mı uygulayacaksın? Hayır, vallahi ona kısas
uygulanmayacaktır" dedi. Hz. Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem):
''Sübhanallah! ey Ümmü Rubeyyi! Allah'ın Kitabı (kısası emreder'' buyurunca:
"Hayır, vallahi ona asla kısas uygulanmayacaktır" dedi. Karşı taraf
diyeti kabul edene kadar hep öyle deyip durdu. Bunun üzerine Resulullah
(Sallallahu aleyhi ve Sellem): ''Şüphesiz ki Allah'ın kullarından öyle kişiler
vardır ki, Allah'ın adına yemin etse, Allah onun yeminini yerine getirir (boşa
çıkarmaz)'' buyurdu.
[Sahih]
Diğer tahric: Bu kanalla
Müslim (4389) ve Nesai (8/26) rivayet ettiler.