MÜSNED-İ HANBEL

CİHAD

 

ANA SAYFA      Kur’an      Hadis      Sözlük      Biyografi

 

DEVAM: 6- Allah Yolunda Cihad Edenlerin Fazileti

 

3. Ebu Hureyre

 

12890 (1) Ebu Hureyre der ki: Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): ''İnsanIarın en iyisinin kim olduğunu söyleyeyim mi?'' buyurunca, ashab: "Ey Allah'ın Resulü! Tabi ki söyle" dedi. Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem): ''Atının dizginlerinden tutan ve Allah yolunda cihad için ne zaman çağrı yapılsa atına atlayan kişidir'' buyurdu ve: ''Daha sonra kimin geldiğini söyleyeyim mi?'' diye sordu. "Söyle" denilince de: ''Koyun sürüsünün başında durup, namazını kılıp zekatını veren kişidir'' buyurdu ve: ''İnsaniarın en kötüsünün kim olduğunu söyleyeyim mi?'' diye sordu. "Tabi ki söyle" denilince de: ''Ailah adına kendisinden bir şey istendiği halde vermeyen kişidir'' buyurdu.

 

[Zayıf]

 

Heysemi (9438) der ki: "Hadisi İmam Ahmed rivayet etmiş olup, ravilerden Ebu Ma'şer Nüceyh zayıftır. Ebu Hureyre'nin azatlısı olan Ebu Ma'şer'i tanımıyorum."

 

 

 

12891 (2)- Kalus bildiriyor: Şihab b. Müdlic çöle gittiği zaman oğlu oradaki bulunan adamın birine: "Ey hicretten sonra tekrar bedevileşenin oğlu!" diyerek dil uzattı. Daha sonra Şihab Medine'ye gelince Ebu Hureyre ile karşılaştı. Ebu Hureyre: "Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): ''İki kişi insanlar içinde en hayırlı kişilerdir. Bunlardan biri Allah yolunda cihada çıkan ve düşmana zarar verecek bir yere gelen kişidir. Diğeri de çöle sığınan ve ölene kadar beş vakit namazını kılan, malının zekatını veren ve Rabbine ibadet eden kişidir'' buyurdu" dedi. Şihab bunu duyunca dizleri üzerine çöktü ve: "Ey Ebu Hureyre! Bunu Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'den sen mi işittin?" diye sordu. Ebu Hureyre: "Evet!" deyince, Şihab gidip çöle yerleşti.

 

[Hasen]

 

25117 (l)'de tekrar edecektir.

 

 

 

12892 (3)- Ebu Hureyre'nin bildirdiğine göre Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem) şöyle buyurmuştur: ''Konum olarak insanlar içinde en hayırlı konumda kimin olduğunu söyleyeyim mi? Bu kişi atının dizginlerinden tutup Allah yolunda cihad eden kişidir. Konum olarak daha sonra kimin geldiğini söyleyeyim mi? Koyunlarıyla birlikte ıssız bir yere çekilip namazını kılan, zekatını veren ve Allah'a, O'na hiçbir şeyi ortak koşmadan ibadet eden kişidir. ''

 

[Sahih]

 

Diğer tahric: Hakim, Müstedrek'te (2/67) rivayet etti.

 

 

4. Ebu Hureyre (r.a.)

 

12893 (1) Ebu Hureyre der ki: Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in ashabından biri, bir dağ yolunda bir su kaynağı gördü ve suyunun tatlılığı çok hoşuna gitti. "Keşke insanlardan uzaklaşıp bu su kaynağının yanında yerleşseydim. Ama bunu Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'e sormadan yapmam" dedi. Sorunca da Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu: ''Birinizin Allah yolunda bir yerde durması, ailesi içinde altmış sene yapacağı ibadetten daha hayırlıdır. Allah'ın sizi bağışlamasını ve cennete sokmasını istemez misiniz? O zaman Allah yolunda cihad edin. Zira bir deve sağımlığı kadar dahi olsa Allah yolunda cihad eden kişiye cennet vacip olur. ''

 

[Hasen]

 

Diğer tahric: Tirmizi, cihad 4/181 (1650) rivayet etti. Hakim (2/282) sahih olduğunu söylemiş, Zehebi bu hükmünde onu onaylamıştır.

 

 

 

12894 (2)- Ebu Hureyre der ki: Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in ashabından biri bir dağ yolunda bir su kaynağı gördü ve suyunun tatlığı çok hoşuna gitti. "Keşke insanlardan uzaklaşıp bu su kaynağının yanında yerleşseydim. Ama Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'e sormadan yapmam "dedi. Sorunca da Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu: ''Bunu yapma! Birinizin Allah yolunda bir yerde durması, insanlardan uzak altmış sene boyunca kılacağı namazdan daha hayırlıdır. Allah'ın sizi bağışlamasını ve cennete sokmasını istemez misiniz? O zaman Allah yolunda cihad edin. Zira bir deve sağımlığı kadar dahi olsa Allah yolunda savaşan kişiye cennet vacip olur. ''

 

[Sahih]

 

Diğer tahric: Beyhaki, Sünen'de (9/160) rivayet etti.

 

 

5. Ebu Umame

 

12895- Ebu Umame der ki: Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) ile birlikte bir savaşa çıktık. İçimizden biri bir mağara gördü. Mağaranın içinde su vardı. Kendi kendine insanlardan uzaklaşıp o mağarada yaşamayı, suyundan içip çevredeki sebzelerden yemeyi düşündü. Sonra: "En iyisi Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem) gidip bunu sorayım. Şayet izin verirse bunu yaparım, izin vermemesi halinde de yapmam "dedi. Sonrasında Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'e geldi ve: "Ey Allah'ın Resulü! İçinde bana yetecek kadar su, çevresinde de sebzeler bulunan bir mağara gördüm. İçimden, herkesten uzaklaşıp mağarada yerleşmeyi geçirdim" dedi. Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem) ona şöyle buyurdu: ''Yahudilik veya Hıristiyanlık dini ile değil kolaylık dini olan İslam diniyle gönderildim. Muhammed'in canı elinde olana yemin olsun ki Allah yolunda sabah veya akşam bir yolculuk, dünya ve içindekilerden daha hayırlıdır. Savaşta safta durmak da kişinin kılacağı altmış yıllık namazdan daha hayırlıdır. ''

 

[Zayıf]

 

Diğer tahric: Taberani, M. el-Kebir'de 8/257 (7868) rivayet etti.

Heysemi (5/279) zayıf olduğunu söylemiştir.

 

 

6. Muaz b. Cebel

 

12896 (1) Muaz b. Cebel'in bildirdiğine göre Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) şöyle buyurmuştur: "Allah'ın yolunda bir deve sağımı kadar da olsa savaşan bir müslümana cennet vacip olur. Kim de içinden gelerek ve samimi bir şekilde Allah'tan (yolunda) ölmeyi isterse, sonra normal bir şekilde ölse veya öldürülse dahi ona şehid sevabı vardır. Kim Allah'ın yolunda bir yara alır veya sıkıntıya düşerse, bu yara (veya sıkıntısı) kıyamet gününde dünyadaki en canlı haliyle, zafiran renginde ve misk gibi bir kokuyla gelir. Kim de Allah'ın yolunda bir yara alırsa üzerine şehitlik mührü vurulur''

 

Ahmed der ki: "Haccac ve Ravh bunu rivayet ederlerken ''En güzel haliyIe'' lafzını kullanmışlarken, Abdurrezzak rivayet ederken ''En canlı haliyle'' tafzını kullanmıştır ki doğrusu da budur."

 

[Sahih]

 

Diğer tahric: Darimi (2394), İbn Mace (2792), Tirmizi (1654, 1657) ve Nesai (6/25) rivayet ettiler.

 

 

 

12897 (2)- Muaz b. Cebel'in bildirdiğine göre Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Allah'ın yolunda bir deve sağımı kadar da olsa savaşan kişiye cennet vacip olur'' buyurmuştur.

 

[Sahih]

 

 

 

12898 (3)- Muaz b. Cebel'in bildirdiğine göre Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) şöyle buyurmuştur: "Kişi Allah'ın yolunda bir yara aldığı zaman, kıyamet gününde bu yarası zafiran renginde, misk gibi kokarak ve üzerinde şehitlik mührü olacak şekilde huzura çıkar. Samimi bir şekilde Allah'tan (yolunda) ölmeyi isteyen kişiye, yatağında ölse dahi şehid sevabı verilir. Allah'ın yolunda bir deve sağımı kadar savaşan kişiye de cennet vacip olur. ''

 

[Sahih]

 

 

 

12899 (4)- Muaz b. Cebel'in bildirdiğine göre Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) şöyle buyurmuştur: "Allah'ın yolunda bir deve sağımı kadar da olsa savaşan bir müslümana cennet vacip olur. Kim de içinden gelerek ve samimi bir şekilde Allah'tan (yolunda) ölmeyi isterse, sonra normal bir şekilde ölse veya öldürülse dahi ona şehid sevabı vardır. Kim Allah'ın yolunda bir yara alır veya sıkıntıya düşerse, bu yara (veya sıkıntısı) kıyamet gününde dünyadaki en canlı haliyle, zaferan renginde ve misk gibi bir kokuyla gelir. Kim de Allah'ın yolunda bir yara alırsa üzerine şehitlik mührü vurulur.''

 

[Sahih]

 

Diğer tahric: Ebu Davud, cihad 3/46 (2541), Nesai, cihad (6/25) rivayet ettiler.

 

 

7. Amr b. Abese

 

12900- Amr b. Abese'nin bildirdiğine göre Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem): ''Allah, yolunda bir deve sağımı kadar dahi olsa savaşan kişinin yüzüne cehennem ateşini haram kılar'' buyurmuştur.

 

[Zayıf]

 

Heysemi (9420) der ki: "Hadisi İmam Ahmed rivayet etmiş olup, ravilerden Abdülaziz b. Ubeydillah zayıftır."

 

 

SONRAKİ