|
MÜSNED-İ HANBEL |
CENAİZ |
DEVAM: 16- Ağıt
Yakmadan Ağlamanın Ruhsatı
3. Ömer b. el-Hattab
8381 (1) Cebr b. Atik, amcasından bildirir: "Resulullah
(Sallallahu aleyhi ve Sellem) ile birlikte Ensar'dan bir cenazenin yanına
girdim. Ailesi kendisi için ağlamaktaydı. Onlara: "Resulullah (Sallallahu
aleyhi ve Sellem) burada iken mi ağlıyorsunuz?" dediğimde, Allah Resulü
(Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Bırak, ölü yanlarında iken ağlasınlar.
Ancak vacib olduğu zaman artık ağlamasınlar'' buyurdu. Cebr der ki: Bunu Ömer
b. Abdülaziz'e anlattığımda: "Vacib olmak nedir?" diye sordu. Bunun
üzerine ona: "Vacib olması, ölünün mezara konulmasıdır" dedim.2
[Sahih]
Diğer tahric: Ebu
Davud, cenaiz 3/188 (3111), Nesai, cenaiz 4/13 (12846) ve cihad (5226, 3195)
rivayet ettiler.