|
MÜSNED-İ HANBEL |
TEVHİD |
DEVAM: 6- Tevhid
ehlinin ulaşacağı Mükafatlar; Müşriklerin Maruz Kalacağı Cezalar
80 (1) Asım, Mekke ahalisinden bir
adam'dan bildirir: Yezid b. Muaviye, içinde Ebu Eyyub'un da bulunduğu ve
Bizanslıların üzerine gönderilen ordunun komutanıydı. Ebu Eyyub ölmek üzereyken
yanına giren Yezid'e şöyle dedi:
"Şayet ben ölürsem
benden diğer Müslümanlara selamlarımı iletin. Resulullah (sallallahu aleyhi ve
sellem)'in: ''Allah'a hiçbir şeyi ortak koşmadan ölen kişiyi Allah cennete
koyar'' buyurduğunu işittiğimi onlara bildirin. Öldükten sonra beni alıp Bizans
topraklarında olabildiğince içeriye götürün."
Ravi der ki: "Ebu Eyyub'un
ölümüne yol arkadaşları çok üzüldüler ve onun cenazesini alıp götürdüler."
[Zayıf]
81 (2) Ebu Zibyan der ki:
Rumlarla savaşa çıkan Ebu Eyyub hastalandı. Ölüm anı geldiğinde de şöyle dedi:
"Şayet ölürsem beni yanınızda götürün ve düşmanı yendiğiniz yerde beni
gömün. Size Resulullah (sallallahu aleyhi ve sellem)'den işittiğim bir sözü
aktaracağım ki içinde bulunduğum bu durum olmasa söylemezdim.
Resulullah (sallallahu
aleyhi ve sellem)'in: "Allah'a hiçbir şeyi ortak koşmadan ölen kişi
cennete girer'' buyurduğunu işittim." [Sahih]
82 (3) Ebu Zibyan der ki: Ebu
Eyyub, Yezid b. Muaviye ile (Bizanslılara karşı) savaşa çıktı. Yanındaki
Müslümanlara da: "Şayet ölürsem beni düşman topraklarına sokun ve onları
yendiğiniz yerde gömün" dedi ve şöyle devam etti: "Resulullah
(sallallahu aleyhi ve sellem)'in şöyle buyurduğunu işittim: Allah'a hiçbir şeyi
ortak koşmadan ölen kişi cennete girer.''[Sahih]
26891 (1)'de tekrar
edecektir.
83 (4) Seri' oğullarından
Abdullah b. Naşir'in Şam ahalisinin kıssacısı Ebu Ruhm'den bildirdiğine göre
Ebu Eyyub el-Ensari şöyle demiştir: Bir gün Resulullah (sallallahu aleyhi ve
sellem) evinden yanımıza çıktı ve:
''Rabbiniz yetmiş bin
kişinin bağışlanarak hesapsız bir şekilde cennete girmesi ile yanında ümmetim için
saklı tuttuğu şey arasında tercih yapmamı istedi'' buyurdu. Ashabdan biri:
"Ey Allah'ın
Resulül Rabbin böylesi bir şeyi saklı tutar mı?" diye sorunca Nebi
(sallallahu aleyhi ve sellem) eve girdi. Bir süre sonra tekbir getirerek çıktı
ve:
''Rabbim o yetmiş bin
kişiden her bin kişinin yanında yetmiş bin kişiyi daha ekledi. Bunlarla,
yanında ümmetim için saklı tuttuğu şey arasında tercih yapmamı istedi’’
buyurdu.
Abdullah b. Naşir der
ki: Ebu Ruhm'un dediğine göre kendisi Ebu Eyyub'e: "Ey Ebu Eyyub!
Resulullah (sallallahu aleyhi ve sellem)'in saklı tutulduğunu söylediği bu
şeyin ne olduğunu düşünüyorsun?" diye sorduğunda oradakiler ona sert bir
şekilde çıkışmış ve:
"Resulullah
(sallallahu aleyhi ve sellem)'in saklı tutulduğunu dediği şeyden sana ne!"
demişlerdir. Ancak Ebu Eyyub: "Adamı rahat bırakın!" demiş ve şöyle
devam etmiştir:
"Ben size saklı
tutulan bu şeyin ne olabileceğini hatta kesin bir şekilde ne olduğunu
söyleyeyim. Saklı tutulan bu şey Resulullah (sallallahu aleyhi ve sellem)'in:
"Rabbim! Allah'tan
başka ilah olmadığına, tek ve ortaksız olduğuna, Muhammed'in Allah'ın kulu ve
Resulü olduğuna diliyle şehadet edip, kalbiyle bunu tasdik edeni cennete sok''
demesidir." [Hasen]
Diğer tahric: Taberani,
M. el-Kebir'de 4/127 (3882)