|
MÜSNED-İ HANBEL |
TEYEMMÜM |
4- Yarası Olan veya Soğuk Korkusu Olan Cünüp Kişinin Suyun
Bulunması Halinde de Teyemmüm Etmesi
1. İbn Abbas (r.a.)
2662 (1) Ata b. Ebi Rebah der ki: İbn Abbas'ın şöyle dediğini
işittim: "Resulullah (sallallahu aleyhi ve sellem) zamanında bir kişi
yaralanmış ve sonra ihtilam olmuştu. Ona gusletmesi emredildi ve (gusledince)
öldü. Bu durum Allah Resulü (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'e ulaşınca: ''Adaml
öldürdüler, Allah onları kahretsin. Cehaletin çaresi sormak değil midır?''
buyurdu. [Sahih]
Diğer tahric: Ebu Davud (1/133), İbn Mace (1/104) ve Hakim
(1/165, 178) rivayet ettiler.
642(1)' de tekrar etmiştir.
2. Amr b. el-As (r.a.)
2663 (1) Amr b. eı-As bildiriyor: Zatu's-Selasil savaşının yapıldığı
yıl Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) bir birliğin başında beni
göndermişti. Soğuk bir gecede ihtilam oldum. Yıkanmam halinde ölmekten
çekindiğim için de teyemmüm alıp arkadaşlarıma sabah namazını kıldırdım.
Dönüşte Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'e geldiğimde bunu ona
aktardım. Bana: ''Cünüp iken arkadaşlarına sabah namazını mı kddırdın?''
buyurunca şöyle dedim: "Evet, ey Allah'ın Resulül Soğuk bir gecede ihtilam
oldum. Yıkanmam halinde o soğukta ölmekten çekindim. Ayrıca Yüce Allah'ın:
«Kendinizi de öldürmeyin. Şüphesiz Allah, size karşı çok merhametlidir'' [Nisa
29] buyruğunu hatırladım. Sonrasında teyemmüm alıp namazı kıldırdım."
Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) bunu duyunca güldü ve bir şey demedi.
[Hasen]
Diğer tahric: Ebu Davud, taharet 1/238 (334), Darekutni
(1/178) ve Beyhaki (1/25) rivayet ettiler.