musannef Abdurrezzak |
Şahidlikler |
ANA SAYFA
Kur’an Hadis Sözlük Biyografi
Çocukların Şahitliği
15494- İbn Cüreyc der
ki: Abdullah b. Ebi Muleyke, ibnu'z-Zübeyr'in yanında kadılık ederken İbn Abbas'a
çocukların şahitlikleri konusunda sorması için birini gönderdi. İbn Abbas şöyle
dedi: "Çocukların şahitliklerinin geçerli sayıldığı görüşünde değilim.
Allah, şahitliklerine razı olduğumuz kişileri şahit tutmamızı emretti. Oysa
çocuklar şahitliklerine razı olunacak kişiler değildir. ''
ibnu-Zübeyr ise bu
konuda: "Kendilerine sorulduğunda gördüklerini anlatmaya ve bu konuda
şahit sayılmaya pek uygundurlar. Başkası da aynı şekilde şahitlik ederse
şahitlikleri geçerli sayılır" dedi. İbn Ebi Muleyke de şöyle der:
"Kadıların genelinin bu konuda ibnu'z-Zübeyr'in görüşüne göre hüküm
verdiklerini gördüm."
Tahric: Farklı
kanallarla Beyhaki (10/161, 162) rivayet etti.
15495- Eyyüb bildiriyor:
Abdullah b. Ebi Muleyke, ibnu'z-Zübeyr'in yanında kadılık ederken İbn Abbas'a
çocukların şahitlikleri konusunda sorması için birini gönderdi. İbn Abbas
çocukların şahitliklerinin geçerli olmadığını ve bir şey ifade etmediğini
söyledi. Bunu ibnu'z-Zübeyr'e sorduğunda: "Olayanında onlara sorulursa
şahitlikleri geçerli sayılır" karşılığını verdi. Ma'mer der ki: "Bir
kişinin şöyle dediğini işittim: "Şahitlikleri kayda geçilir.
Büyüdüklerinde aynı yönde şahitlik ederlerse geçerli sayılır."
15496- Süleyman
el-Hemdani der ki: Çocukken (kadı) Şureyh'in huzurunda şahitlik etmek istedim.
Ancak Şureyh parmağıyla bedenimin bir yerine işaret ederek: "Buluğa erince
ona sorarım (şahitliği geçerli sayılır)" dedi.
15497- Ebü ishak
bildiriyor: "Şureyh, beyin zarına kadar ulaşan bir yaralama (amme) olayında
çocukların şahitliğini kabul etti ve davada (diyet olarak) dört bin dirheme
hükmetti."
15498- isa b. Ebi Azze
bildiriyor: "Amir(-i Şa’bi), çocukların birbirlerine karşı olan
şahitliklerini geçerli sayar ve her yılonları yanına çağırıp eski şahitlikleri
üzerinde sebat edip etmediklerini sorardı."
15499- İbn Cüreyc der
ki: "ismail b. Muhammed, Yaküb b. Utbe ve Salih, buluğa ermemiş kişinin
şahitliğinin geçerli olmadığını söylediler."
15500- ibrahım
bildiriyor: "(Kadı) Şureyh, çocukların birbirlerine karşı olan
şahitliklerini, eğer büyüdüklerinde veya buluğa erdiklerinde şahitlikleri
üzerinde sebat ederlerse geçerli sayardı."
15501- İbn Cüreyc der
ki: Bana bildirildiğine göre (Kadı) Şureyh çocukların şahitliklerini geçerli
saymıştır. Muaviye ise: "Olayanında onlara sorulursa şahitlikleri geçerli
sayılır" demiştir.
15502- Urve der ki;
"Çocukların birbirlerine karşı olan şahitlikleri geçerli sayılır ve ilk
söyledikleri dikkate alınır."
15503- Hz. Ali der ki:
"Çocukların birbirlerine karşı olan şahitlikleri geçerli sayılır ve ilk
söyledikleri dikkate alınır."
15504- Hasan bildiriyor:
"Hz. Ali, çocukların büyüklere olanı dışında birbirlerine karşı olan şahitliklerini
geçerli sayardı. Hz. Ali, aileleri onlara mesele hakkında bir şey öğretmeden
önce edileni dışında da onların şahitlikleriyle hüküm vermezdL"
15505- ibnu'l-Müseyyeb
der ki: "Onlara (aileleri ne diyeceklerini) öğrettiler" denilmesin
diye çocuklar olay yerinden ayrılmadan önce şahitlikleri geçerli sayılır."
15506- İbn Şihab der ki:
"Sünnet (uygulama), çocukların birbirlerinden ayrılmadan önce
şahitliklerinin geçerli sayılmasıdır."
15507- İbn Cüreyc der
ki: İbn Şihab'a, çocukların oynarken birinin elini kırması, iki kişinin,
aralarından bir kişinin kırdığına dair şahitlik etmesi ve başka iki kişinin de
başka birinin kırdığına dair şahitlik etmesi sorulunca şöyle dedi: "Geçmiş
zamanda olan bir şey hakında çocukların ettiği şahitlik geçerli sayılmaz.
idarecilerden ilk olarak bu şekilde hükmeden Mervan'dır. Eğer bütün çocuklar
bir şey üzerine şahitlik ederlerse şahitlikleri geçerli sayılır. Ancak ihtilafa
düşerlerse ihtilafları şahitliklerini geçersiz kılar. Bizim görüşümüz ise
hasımların, buluğ çağına ermiş kişilerin yeminine baş vurmasıdır. "
Sonraki sayfa için
aşağıdaki link’i kullan: