|
Sahih İbn Hibban |
KESİMLER |
ANA SAYFA
Kur’an Hadis Sözlük Biyografi
HAYVAN BOĞAZLAMA
Kesim için Bıçağın
Bilenmesinin ve Hayvana iyi Davranılmasının Emredilmesi
5883- Şeddad b. Evs der
ki: iki şeyi Resulullah'tan (Sallallahu aleyhi ve Sellem) işitip aklımda tuttum.
Şöyle buyurdu: "Allah her işte iyi davranmayı emretmiştir. Öldürdüğünüz
zaman iyi (az acı verecek) bir şekilde öldürün. Hayvan keseceğiniz zaman iyi
bir şekilde kesin. Kişi bıçağı iyice bilesin ki kesilecek hayvan da fazla acı
çekmesin."
[Tahric:] Elbani: Sahih (el-İrva' 7/292; Sahih Ebu
Davud 2506 "MüsHm"); Şuayb: Buhari'nin şartınca Sahih. Ahmed 4/123,
124, 125; Müslim 1955; Ebu Davud 2815; Tirmizi 1409; Nesai 7/227; İbn Mace
1370; Darimi 2/82. Bak hadis no: 5884
Kesim Yapmak isteyene
Kesme Aletini Keskinleştirmesinin ve Keserken Hayvana Yumuşak Davranmasının
Emredilmesi
5884- Şeddad b. Evs der
ki: iki şeyi Resulullah'tan (Sallallahu aleyhi ve Sellem) işitip aklımda
tuttum. Şöyle buyurdu: "Allah her işte iyi davranmayı emretmiştir. Öldürdüğünüz
zaman iyi (az acı verecek) bir şekilde öldürün. Hayvan keseceğiniz zaman iyi
bir şekilde kesin. Kişi bıçağını iyice bilesin ki kesilecek hayvan da fazla acı
çekmesin."
[Tahric:] Elbani: Sahih "Müslim"; Şuayb:
Müslim'in şartınca sahih. Bak hadis no: 5883
Ebu Hatim der ki:
"Öldürdüğünüz zaman iyi bir şekilde öldürün" sözü kısasta söz
konusudur.
Çakmak Taşıyla Kesilen
Canlı Hayvanların Etinin Yenilmesinin Emredilmesi
5885- Zeyd b. Sabit bildiriyor:
(Bir defasında) bir kurt, köpek dişiyle bir koyunu ısırmıştı. Bunun üzerine
koyun sahipleri, o koyunu (bıçak gibi keskin olan) berrak taş parçası ile
boğazladılar. Sonra da Peygamber (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'e (bu durumu)
sordular. Peygamber (Sallallahu aleyhi ve Sellem), onlara, o koyunun etini
yemelerini emretti. Onlar da (o koyunun etini) yediler.
[Tahric:] Elbani: İleride gelecek olan Müslim b. Safvan
hadisi ile Sahihtir; Şuayb: Şahitleriyle hasendir. Ahmed 5/183, 184; Nesai
7/225; İbn Mace 2176
Kemik ve Tırnak Dışında
Herhangi Bir Kesici Aletle Besmele Çekilerek Kesilen Hayvanın Etinin
Yenilebileceği Hakkında
5886- Abaye b. Rifa'a b.
Rafi', dedesi Rafi' b. Hadic'den bildiriyor: Zu'l-Huleyfe'de Peygamberimizle
(Sallallahu aleyhi ve Sellem) beraberken insanlar açlığa maruz kaldı. Bunun
üzerine acele edip (ganimetten elde edilen) deve ile koyunlardan kestik. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve
Sellem) ordunun arkalarında bulunuyordu. insanlar aceleyle (ganimet
hayvanlarından) pişirmek için tencereleri hazırladılar. Hz. Peygamber
(Sallallahu aleyhi ve Sellem) onların yanına dönünce emretti, tencereler
devrildi. Sonra (ganimetleri) paylaştırdı. Taksim ederken on koyunu bir deveye
denk saydı. O esnada develerden biri kaçtı. Fakat toplulukta (onu takip edecek)
çok az at vardı. Peşine düştüler, ama deve onları yordu. Bunun üzerine adamın
biri on okla vurdu ve bu sayede Yüce Allah devenin canını aldı. Bunun üzerine
Hz. Peygamber (Sallallahu aleyhi ve Sellem) buyurdu ki: "Bu hayvanların da
vahşi hayvanlar gibi kaçak olanları vardır. Onlardan biri sizi böylesi bir
duruma sokarsa, siz de bu adamın yaptığını yapın."
Dedem: "Yarın
düşmanla karşılaşmayı umuyoruz, yanımızda bıçak ta bulunmuyor. (Bir hayvan
kesmemiz gerekirse onu) kamışla kesebilir miyiz?" diye sorunca Resulullah
(Sallallahu aleyhi ve Sellem) şöyle buyurmuş: "Kanı akıtan (herhangi bir)
şeyle ve Yüce Allah'ın adı anılarak kesilenden ye. Ama kesme aleti diş ve
tırnak olmasın. Bunu da size açıklayayım: Diş (dediğim) kemiktir, tırnak ise
Habeşlilerin bıçağıdır."
[Tahric:] Elbani: Sahih (Sahih Ebu Davud 2512
"Buhari ve Müslim''; Şuayb: Buhari'nin şartınca sahih. Ahmed 3/463, 464;
4/140; Buhari 2488; Müslim 1968; Ebu Davud 2821; Tirnizi 1491; Nesai 7/226; İbn
Mace 3137; Darimi 2/84
Ebu Hatim der ki: Bu
haber, kurban bayramında bir devenin on kişi adına kurban edilebileceğinin
delilidir.
Demir Alet Dışında Bir
Şeyle Kesilen Hayvanın Etinin Yenilmesinin Caiz Oluşu
5887- Şa'bı bildiriyor: Muhammed
b. Safvan el-Ensarı (bir gün) iki tane tavşan avladı ve o iki tavşanı (bıçak
gibi keskin olan) parlak taş parçası ile boğazladı. Sonra da (bunu yiyip
yiyemeyeceğini) Peygamber (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'e sordu. Resulullah
(Sallallahu aleyhi ve Sellem) de, o iki tavşanı yemesini emretti.
[Tahric:] Elbani: Sahih (el-İrva' 2469i sahih Ebu Davud
3213)i Şuayb: İsnadı sahihtir. Ahmed 3/471; Ebu Davud 2822; Tirmizi 1472; Nesai
7/197i İbn Mace 3175
Keserken iki Ana
Atardamarı Kesmeden Bırakmanın Yasaklanışı
5888- Ebu Hureyre der
ki: Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem), şeritatü'ş-şeytan yasaklamıştır.
(Hadisin ravisi) ikrime
der ki: ''(Şeritatü'ş-şeytan'ın anlamı şudur:) insanlar hayvanın boğazını(n bir
kısmını) keserler, (ye mek ile nefes borularının sağ ve solunda bulunan) iki
şah damarı kesmeden ölünceye kadar hayvanı öylece bırakırlardı. işte Resulullah
(Sallallahu aleyhi ve Sellem) (hayvanın) bu (şekilde kesilmesini
yasaklamıştır.''
[Tahric:] Elbani: Zayıf (el-İrva' 8/166; Daif Ebu Davud
461)i Şuayb: İsnadı zayıftır. Ahmed 1/289i Ebu Davud 2826
Annesi Kesildiği Zaman
Karnındaki Yavrunun da Kesilmiş Sayılacağı Hakkında
5889- Ebu Said
el-Hudri'nin bildirdiğine göre Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) şöyle
buyurmaktadır: "Anne karnındaki yavrunun (= ceninin) kesimi, annenin
kesimi(yle gerçekleşir).''
[Tahric:] Elbani: Sahih (el-İrva' 8/182; sahih Ebu
Davud 2516); Şuayb: Hadis sahihtir. Ahmed 3/39; Ebu Davud 2727; Tirmizi 1476;
İbn Mace 3199
Müslüman Kişinin,
Cahiliye Halkının Uygulaması da Olan Recebiyye Kurbanı ve Hayvanın Doğurduğu
ilk Yavruyu Kurban Etmesinin Yasaklanışı
5890- Ebu Hureyre der
ki: Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Fera' (hayvanın ilk
doğurduğu yavru) veya (Recep ayına has) atlre kurbanları diye bir kurban
yoktur" buyurdu.
[Tahric:] Elbani: Sahih (el-İrva' 4/409 "Buhari ve
Müslim"); Şuayb: Buhari'nin şartınca sahih Ahmed 2/279, 409; Buhari 5473;
Müslim 1976; EbU Davud 2831; Tirmizi 1512; Nesai 7/167; İbn Mace 3168; Darimi
2/80
5891- Ebu Rezın
bildiriyor: Kendisi, (bir gün) Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'e
sorarak: "Biz, hayvanlar keseriz. Ondan hem biz yeriz, hem de bize gelen
kimseye yediririz!" dedi. Bunun. üzerine Resulullah (Sallallahu aleyhi ve
Sellem): "Bunda bir sakınca yoktur!" buyurdu.
[Tahric:] Elbani: Sahih li-ğayrihi (el-İrva' 4/412-3)
Ahmed 4/12; Nesai 7/171
Ebü Hatim der ki:
Cahiliye halkının kesmiş olduğu ve Resülullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in
mubah saydığı kurbanlar, İslam'da yasaklanan Pera' ve Atıre kurbanları dışında
kalanlardır.
Kişinin, Demir Dışında
Çakmak Taşı ile Kestiği Hayvanın Etini Yemesinin Mubah Oluşu
5892- Abdullah b. Ömer
bildiriyor: Ka'b b. Malik'in davarlarını ücret karşılığında otlatan bir
hizmetçisi vardı. Bu davarların içerisinde yer alan bir koyun ölmek üzere idi.
Hizmetçi, o koyunu kesecek bir bıçak bulamadı. Onu ancak (bıçak gibi keskin
olan) berrak taş parçası (çakmak taşı) ile kesti. Bu durum Resulullah
(Sallallahu aleyhi ve Sellem)'e soruldu. Hz. Peygamber (Sallallahu aleyhi ve
Sellem) onun yenilmesini emretti.
[Tahric:] Elbani: Sahih (el-İrva' 8/164 "Buhari
yakın metinle"); Şuayb: Buhari ve Müslim'in şartlarına göre sahih. Ahmed
2/12; Buhari 5502
Hadis Mesleğinde Uzman
Olmayan Kişiye Daha Önce Zikrettiğimiz Haberde Yanılgı Olduğu izlenimi Veren
Hadis
5893- Ka'b b. Malik'in
bir oğlu, Abdullah b. Ömer'e babasının kendisine şunu anlattığını haber verdi:
Onlara ait cariyelerinden biri Sel' de bir sürüyü otlatıyordu. Koyunlardan birinin ölmesinden
endişe edince bir taşı kırarak hayvanı o taşla kesti. Ka'b ailesine:
"Resulullah'a (Sallallahu aleyhi ve Sellem) gidip sormadan bundan
yemeyin" dedi ve Resulullah'a (Sallallahu aleyhi ve Sellem) sordu. Ka'b
gidip bunu Resulullah'a (Sallallahu aleyhi ve Sellem) sorarak: "Ey
Allah'ın Resulü! cariyelerimizden biri Sel' de hayvan otlatırken gördüğü bir
koyunun ölmesinden endişe edip bir taşı kırarak onu kesti" dedi.
Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) onu yemelerini emretti.
[Tahric:] Elbani: Sahih (el-İrva' 8/164
"Buhari"); Şuayb: Müslim'in şartınca sahih. Malik 2/489; Ahmed 6/386;
Buhari 2304; İbn Mace 2182
Ebü Hatim der ki: Bu
haber Nafi'nin İbn Ömer'den ve yine Nafi kanalıyla Ka'b b. Malik'in bir oğlu
vasıtasıyla babasından aktarılmıştır ki ikisi de mahfüz rivayetlerdir.
Bir Fayda Elde Etmemek
Kasdı ile Kuşları Boşa Kesmenin (Öldürmenin) Yasaklanışı
5894- Amr b. eş-Şerıd
bildiriyor: Şerıd'in, Resulullah'tan (Sallallahu aleyhi ve Sellem) şöyle
naklettiğini işittim: "Kim boş yere bir serçe öldürürse, kıyamet günü o
serçe (öldüreni) Yüce Allah'a şikayet edecek ve: ‘‘Rabbim! Filan kişi benden
faydalanmak için değil de boş yere öldürdü’‘ diyecek."
[Tahric:] Elbani: Zayıf (Gayetu'l-meram 46). Ahmed
4/389; Nesai 7/239
Kişinin Hayvanı Allah'ın
Adıyla ve Millet-i islam için Kesmesinin imandan Sayılması
5895- Enes b. Malik'in
bildirdiğine göre Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) şöyle buyurmuştur:
"insanlarla, Allah'tan başka ilah olmadığina, Muhammed'in Allah Resulü
olduğuna şahadet edene kadar savaşmam emredildi. Şayet buna şahadet eder,
kıblemizi kıble edinir, kestiklerimizden yer ve namazlarımızı da kılarlarsa hak
etmedikten sonra canlarını ve mallarını bize karşı korumuş olurlar. Sonrasında
Müslümanların lehine olan onların lehine, Müslümanların aleyhine olan da
onların aleyhine olur.''
[Tahric:] Elbani: Sahih (es-Silsiletu's-sahiha 303;
sahih Ebu Davud 2374 "Buhari yakın metinle"; Şuayb: Buhari ve
Müslim'in şartlarına göre sahih. Ahmed 3/199; Buhari 392; Ebu Davud 2641; Tirmizi 2608; Nesai 7/76
Bu hadisi Humeyd
et-Tavil'den ğurebadan üç kişi rivayet ettiler: Abdullah b. el-Mübarek, Yahya
b. Eyyüb el-Beceli ve Müslim b. İsa b. el-Kasım b. Sumey'
Mustafa'nın (Sallallahu
aleyhi ve Sellem) Allah'tan Başkası için Tehlil Getirene Lanet Etmesi
5896- Ebu't-Tufeyl (Amir
b. Vasile) der ki: Ali b. Ebı Talib'e: "Yanınızda Allah'ın Kitabı dışında
bir şey var mı?" diye sordum. Bunun üzerine Ali: "Hayır ancak şu
kılıcın kılıfındaki küçük bir sahife dışında bir şey yok" dedi. (Vasile)
dedi ki: (O sahifede şu ifadeleri de bulduk): "Yüce Allah, Allah'tan
başkası adına tehlil getirene lanet etmiştir. Kendisini azat eden
efendilerinden başkalarını efendi edinene de lanet etmiştir."
[Tahric:] Elbani: Sahih "Müslim"; Şuayb:
İsnadı sahihtir. Ahmed 1/18, 152; Müslim 1978/45; Nesai 7/232
Sonraki
sayfa için aşağıdaki link’i kullan: