VE’L-LAFZU Lİ FULAN:
Ve'l-Lafzu li-fulânin
kale “eda lafzından farklı ve ayrı yerde kullanılan bu tabir, “Hadîsin lafzı
falancaya aittir” demektir. Telfîk şekillerinden birinde geçer.
Bir ravi değişik
şeyhlerden dinlediği bir kitabı bu şeyhlerden birinin asıl nüshasiyle
karşılaştırdıktan sonra o şeyhlerin herbirini isnadında zikreder. Sonra da
içindeki Hadîslerin lafzını içlerinden birine nisbet ederek rivayet eder ve
rivayetinde bu lafzı kullanır. Böylece bir şeyhine nisbet ederek rivayet ettiği
kitaptaki Hadîslerin lafzını bir başka şeyhine isnad etmiş olur. Bu şekilde
Hadîs rivayeti değişik bir telfîk şekli olduğundan caiz görenler olduğu gibi
görmeyenler de vardır.