SEMA’U’S-SAĞİR :
Küçüğün hadis işitmesi
demek olup hadis rivayetine başlama çağını ifade eden tabir mahiyetindedir.
Hadis rivayetine başlama
çağı konusunda görüş ayrılıkları vardır. Bu görüş ayrılıkları tek hedefe,
rivayetin sahih olması hedefine yöneldiğinden çıkmıştır. Ancak biri diğerinden
farklı yaş sının koymakla birlikte rivayetin, sıhhatini temin edercek yaşta
başlaması noktasında birleşmiştir.
el-Hâtibu'l-bağdâdî,
Kûfelilerden hiç kimsenin yirmi yaşını doldurmadan hadis rivayetine
başlamadığını, o yaştan önce Kur'ân-ı Kerim'i ezberleme ve ibaretle meşgul
olduğunu kaydeder. Bazı alimlere göre bu yaş onbeştir. Kadı İyad ise
muhaddislerin hadis rivayetine başlama yaşı olarak beş yaşını sınır
koyduklarından söz etmiştir. İbnu's-Salâh da muhaddislerin rivayete başlama
yaşı olarak bu yaşı uygun bulduklarını söylemiştir. Buna ilave olarak da beş ve
daha yukarı yaşlarda hadis işitmiş olanlar için hal tercümelerinde semi'a,
henüz bu yaşı tamamlamadan hadis meclislerine katılanlar için ise hadara veya
uhdira yazıldığını kaydetmiştir.
Burada şunu eklemek
gerekir. Hadis rivayetine başlama çağı olarak çeşitli yaş sınırları çizenlerin
yanında çoğunluk, halin dikkate alınması gerektiği görüşündedir. Nitekim
İbnu's-Salâh buna işaret ettikten sonra, kendisine söyleneni anlayacak,
vereceği cevabı bilecek yaşta olanların semainin sahih olacağını, böyle
olmayanların ister beş, isterse elli yaşlarını bitirseler bile rivayetlerinin
sahih olmayacağını söylemiştir. Rivayete göre Mûsâ b. Harun'a çocuk yaştaki
birinin ne zaman hadis işitebileceği sorulduğunda “inekle eşeği ayırdedebildiği
zaman” cevabını vermiştir. Ahmed b. Hanbel de benzer bir soruyu “aklı başında
olması, yaptığını ve söylediğini bilmesi, işittiğini hıfz edebilmesidir. Bu
hale gelen çocuğun sema'ı sahih olur. Gelmeyenin ise yaşı -İbnu's-Salâh’ın
deyişiyle- değil beş, elli bile olsa rivayeti sahih olmaz.
Çocuğun buluğ çağma
ermeden önce işitmiş olduğu hadislere gelince muhaddislerin çoğunluğu bunları
kabul etmiştir. Aynı şekilde müslüman olmayan birinin Hak dine girmeden önce
işitmiş olduğu hadislerin rivayeti de kabul edilmiştir. Ancak bazı alimler
erginlik çağına ermemiş çocuğun hadis rivayet etmesini sahih saymamışlardır.
İbnu's-Salah, bunların hata ettiklerini söyler. Delil olarak da muhaddislerin
el-Hasen b. Ali b. Ebî Tâlib, İbn Abbâs, İbnu'z-Zubeyr, en-Nu’mân b. Beşîr ve
daha pek çok sahabînin hadislerini hiç bir ayırıma gitmeksizin kabul ettiklerini
ileri sürer.