SAHİH ĞARİB
el-Kutubu's-Sitte sahiplerinden Tirmizî'nin bir hadisi değerlendirirken kullandığı birleşik
terimlerdendir.
Tirmizî, sahih garib hükmü verdiği
hadislerin niteliklerini açıklamamıştır. Ancak hakkında bu birleşik terimi
kullandığı hadislerin sahih olmakla birlikte garîb
oldukları, bir diğer deyişle sıhhat ve garabet özelliklerini bir arada
taşıdıkları söylenebilir. Nitekim İbn Teymiye, hasen-sahih-garîb birleşik terimini açıklarken şöyle demiştir: “Hadis
bazen garîbu'l-isnad olur
ve yalnız tek vecihten bilinir. Eğer o tek vecihten sahih olursa hükmü sahih-garibdir. Bir başka deyişle isnadı garib
olmakla beraber hadise sahih denilmiştir ve bu hadisin garib
tariktan sahih olarak sabit olması demektir.”
İbn Teymiye'nin bu açıklamasına
diyecek yoktur. Buna göre denilebilir ki, sahih-garib
tabiri daha çok tek isnadla garib
olarak bilinen ancak sahih olduğuna hükmedilmiş olan hadistir.