Ana sayfa

DU’AFA

Zayıf manasına gelen Daif'in çoğuludur.

Hadis Usulünde özellikle çeşitli yönlerden Cerh ve Ta'dil Alimlerinin tenkidine marus kalmış ve bunun sonucu olarak Zayıf sayılmış Hadis Ravilerine denmiştir.

Bir Hadis'in Sahih kabul edilip edilmemesi önce onu rivayet eden Ravilerin Aadalet ve Zabt durumlarına bağlıdır. Bu ikisi sıhhat şartlarının başında yer alır. Ravinin Adalet sahibi olduğu Zabt vasfı taşıdırğı ancak bu vasıfları kaybetmesine sebep olan hallerinin olmadığının bilinmesiyle anlaşılır. Bunun içindirki Cerh ve Ta'dil İlminde söz sahibi Hadis İmamları Ravilerin Cerh ve Ta'dil açısından hallerini tesbit'e çalışmışlar ve bu alanda oldukça başarılı olmuşlardır. Çalışmalarının sonucunda elde ettikleri bilgileri yazdıkları değerli kaynak eserlere geçirmişlerdir. Bu eserlerin bir kısmı sadece Sika Ravilere aittir. Diğer bir kısmı ise yalnızca Duafa denilen Zayıf Ravilere ayrılmıştır. Sika ve Zayıf Ravileri bir arada alanları'da vardır. Zayıf Raviler'e tahsis edilmiş kitapların en meşhurları :

1: Kitabu'd-Duafa - Muhammed b. Abdullah b. Abdurrahim.

2: KD. - Muhammed b. İsmail el-Buhari (İmam Buhari)

3: Kitabu'd-Duafa ve'l-Metrukin - Ahmed b. Şuayb en-Nesei.

4: Kitabu'd-Duafa el-Kebir - Mıhammed b. Amr b. Musal Ukayli.

5: Kitabu'l-Mecruhin Mine'l-Muhaddisin ve'd-Duafa ve'l-Metrukin - Muhammed b. Hibban (ibn-i Hibban el Busti).