VEHN – VEHEN:
Vehen şeklinde de okunan
bu kelime zayıflık manasına mastardır. Esas itibariyle Hadîs ravisinde söz
götürür derecede zayıflık bulunması haline denir. Bununla birlikte Hadîsin orta
derecede zayıflık taşıması haline de vehn tabir edilmiştir. Nitekim Ebu Davud,
Sünenini tanıtmak maksadiyle kaleme aldığı Risalesinde “Sünende şiddetli vehn
olan Hadîs varsa bunu açıkladım” derken vehn tabirini tamamen Hadîsdeki
şiddetili olmayan zayıflık manasına kullanmıştır.