VECİH:
Sözlükte esas itibariyle
her nesnenin karşısına gelen, karşısında olan şey manasına gelir. Yüze de vecih
denir. Çoğulu vucûhtur.
Hadis Usulünde vecih, sened
veya öteki tabiriyle tarîk karşılığı kullanılmıştır. Tirmizî'nin bazen bir
Hadîsi verdikten sonra, “bu Hadîsi sadece bu vecihten biliyoruz” ifadesinde o
manayadır. Hadisciler arasında “bu Hadîs şu vecihten şöyledir ve benzeri
tabirlere sıkça rastlanır. Burada da vecihten maksat Hadîsin senedi, diğer bir
deyişle rivayet tarîkidir.