TABİ’ :
İzlemek, tabi olmak,
peşisıra gitmek manasına “tebi'a” kök fiilinin ismi failidir.
Hadis Usulünde tâbi,
i'tibar denilen araştırma sonucu ferd olduğu sanılan hadisi rivayet eden ravinin
şeyhinden veya şeyhinin şeyhinden rivayet edildiği anlaşılan ve onunla aynı
manaya gelen hadise denir. Tarifi açmak gerekirse, ferd olduğu sanılan bir
hadis gerçekten ferd olup olmadığı anlaşılmak üzere çeşitli hadis kitaplarından
araştırılır. Rivayetinde teferrüd ettiği sanılan raviden başka rivayet eden
olup olmadığı tetkik edilir.
İ'tibar denilen bu
araştırmanın sonunda hadisi tek başına rivayet ettiği sanılan ravinin şeyhinden
veya şeyhinin şeyhinden aynı hadisi bir başka ravinin daha rivayet etmiş olduğu
anlaşılırsa bu ikinci hadise diğerinin tabiî adı verilir. Şu hale göre tabi'
araştırma sonucu ferd olmadığı anlaşılan hadisle aynı manaya gelen ve
i'tibardan önce teferrüd ettiği zannedilen ravinin şeyhinden veya şeyhinin
şeyhinden rivayet edilmiş olan hadistir.