SIHHAT:
Kelime olarak Türkçedeki
karşılığı olan sağlamlık, sıhhat ve sağlık manasını verir. Hadis Usulünde
hadisin sahih olmasını ifade eden bir terim olarak kullanılmıştır.
Hadisin sıhhatine hükmetmek
önemli bir konudur ve öncelikle sıhhat şartlarını taşımasına bağlıdır. Bundan
başka sahih olduğu esas itibariyle kabul edilmiş bir kitapta yer alması da
sıhhat hükmü vermeye kafi görülmüştür.
Bir hadis cüzü veya
kitabı içinde bulunan, es-Sahîhândan birinde olmayan ve hadis imamlarından biri
tarafından hakkında sıhhat hükmü verilmemiş, bununla birlikte isnadı sahih olan
bir hadis görülürse o hadisin sıhhatine hükmedilip edilemeyeceği konusu
ihtilaflıdır. İbnu's-Salâh, yaşadığı devirde buna hükmetmeye cesaret
edilemiyeceğini, sadece isnadlara bakılarak o devirde bir hadisin sıhhatini
kestirmenin güç olduğunu söylemiştir. Ona göre bunun sebebi, ricali içinde
sahih için şart koşulan hıfz, dabt ve itkan'dan uzak olmakla birlikte rivayette
elindeki kitaba dayanan ravi bulunmayan isnadın kalmayışıdır. Zayıf ve haseni
bilmek bir bakıma hadis alimlerinin tahrif ve tağyirden uzak olarak bilinen
meşhur ve güvenilir kitaplarında söylediklerine bağlıdır. Buna göre hadislerin
sıhhati hakkında daha çok gayret safederek hüküm vermiş ilk devir alimlerinin
herhangi bir şey söylemedikleri hadisler hakkında sıhhat hükmü vermeye imkan
görülemez; zira böyle bir hadis hakkında onların sıhhat hükmü vermemelerinin
bir sebebi olmalıdır. Kaldı ki onun sahih görmedikleri de söylenebilir.
Görselerdi elbette sıhhat hükmünü verirlerdi.
en-Nevevî,
İbnu's-Salâh'in bu görüşünü mutlak olarak kabul etmez. Ona göre hadis ilminde
ileri dereceleri almış, sağlam bilgi sahibi bir alimin sıhhati hakkında daha
önce herhangi bir hüküm verilmemiş hadise sırf isnadına bakarak sahihtir demesi
caizdir. Nitekim bazı âlimler kendi bilgilerine dayanarak daha önce hakkında
sahih hükmü verilmeyen kimi hadislerin sıhhatine hükmetmişlerdir. İbn Hacer de
aynı kanaattedir. Ona göre de sünen ve müsned türü kitaplarda bulunan bir
hadis, musannifi sahih olduğunu söylemese bile, isnadında sıhhat şartlan mevcut
olduğu, itkan sahibi ve dikkatli muhaddislerin gözüne ilişen bir illeti
bulunmadığı sürece sıhhatine hükmetmek imkansız değildir. Şu var ki bu gibi hadislerin
farkına varılamamış illetleri bulunma ihtimali vardır. Onun için ihtiyata uygun
olarak böyle hadisler hakkında hüküm verirken “bu hadis sahihtir” diyerecek
yerde “sahihu'l-îsnaddır” denmelidir. Bazı âlimler böyle hadisler hakkında
sahîhun inşa'allah demişlerdir. (Bk.Sahihun İnşaallah).