Ana Sayfa

MA’RUF

Pek çok hadis terimi gibi ism-i mef'ul ölçüsünde gelen bir kelime olan ma'ruf, bilinen nesne demektir. Hadis usulünde terim olarak MUNKER veya ŞAZ MERDUD bahislerinde ayrıca tanıtıldığı gibi kısaca zayıf bir ravinin sika raviye aykırı rivayetidir. Münker bu olunca onun karşılığı olan ma'ruf zayıf ravinin aykırı olarak rivayet ettiği sika ravinin hadisi olmaktadır. Tarifi daha iyi anlayabilmek için örneğe dikkat:

İbn-i Ebi Hatim Hubeyyib b. Habib - Ebu İshak Ayzar b. Hureys - İbni Abbas isnadıyla Nebi sallallahu aleyhi ve sellem'den şöyle bir söz rivayet etmiştir.

''Kim namaz kılar, malının zekatını verir, hacceder, Ramazan orucunu tutar ve misafirini ağırlarsa Cennete girer'' Bu hadis ibn-i Ebi Hatim'e göre münkerdir, zira diğer sika ravilerin Ebu İshak tarikinden gelen rivayetleri MEVKUF tur, yani hadis İbn-i Abbas'ın sözüdür.

Örneğimizde Hubeyyib b. Habib'in isnadı Nebi sallallahu aleyhi ve sellem'e kadar ulaşan (MERFU'); rivayeti ise münker olduğuna göre İbn-i Abbas'a ait mevkuf bir söz olarak Ebu İshak tarikinden gelen rivayet ma'ruftur.

Denebilir ki ma'ruf bir bakıma kendisinde hadisin münker veya merdud şaz oluşuna yol açan sebep bulunmayan sika ravinin rivayeti olarak da görülebilir.

Ma'ruf tabirinin az da olsa bazı muhaddisler tarafından mechul karşılığı olarak da kullanıldığı görülmektedir. Bir ravinin ma'ruf olması en özlü ifadeyle hadis alimlerince hadis rivayeti ile meşgul olan bir kimse olarak tanınmasıdır.