KİBAR-I TABİ’İN
''Tabii lerin büyükleri,
önde gelen tabii ler'' manasına gelen bir tabir olup, sahabe devrinde yaşayan
ve rivayetleri umumiyetle sahabilerden alan tabii ler için kullanılır.
Said b. Müseyyeb ,
Ubeydullah b. Adi, Kays b. Ebu Hazim, Ebu Osman en-Nehdi gibi isimler kibar-i
tabii'nin en meşhurlarıdır.
Kibar-ı tabii'n irsal,
dolayısıyla mürsel bahsinde söz konusudur. Nitekim umumiyetle kabul edilen
irsal, kibar-ı tabii'inden birinin isnadında sahabiyi atlayıp ''Nebi sallallahu
aleyhi ve sellem şöyle buyurdu'' ,
''Nebi sallallahu aleyhi ve sellem şunu yaptı, şunu emretti, şundan nehyetti'' diyerek isnadını Nebi
sallallahu aleyhi ve sellem'e ulaştırmak suretiyle rivayette bulunmasıdır.
Tarifinde söz konusu edilldiği gibi kibar-ı tabiinin rivayetleri umumiyetle
sahabilerden olduğu için irsalleri inkıta' sayılmaz. Diğer tabii'ler sahabeden
olduğu gibi birbirlerinden de rivayette bulunmuşlardır. Bu itibarla Kibar-ı
tabii'inden olmayan birinin irsal'i inkıta' sayılır.