GARABET:
Sözlükte: Birinci babtan çekilen , ''Garabe'' fiilinin uzaklaşmak,
yalnız kalmak, vatandan uzak düşmek manasına masdarıdır. Söz'ün garabeti,
alışılmamış üslubta olması veya üstü kapalı söylenmesidir.
Hadis
Usulüünde: Garabet, Teferrüt ve
daha az kullanılan İnfirad la eş manalı olarak Ravi'nin rivayetinde tek kalması
haline denir. Bir başka değişle Ravi'nin bir Şeyh'den rivayet'te Teferrüd'ü
yani ondan başka rivayet eden olmamasıdır. Böyle bir Ravi'nin tek başına
rivayet ettiği Hadis'e genel olarak Ferd adı verilir. Garabet senedin başında
olursa Hadis Ferd-i Mutlak, ortasında olursa Ferd-i Nisbi adını alır. Ferd-i
Nisbi'nin bir adıda Garabetle ilgili olarak Garibtir.