Ana Sayfa

EMİRU’L-MU’MİNİN:

Mu'minler'in Emiri demektir. Emir, iş gören, emreden, başkan, lider manalarına geldiğine göre Mu'minlerin Emiri tabiri aynı zamanda Müslümanları yöneten, onları idare eden manasınıda verir.

Tarihi belgelere bakılırsa Emiru'l-Mu'minin tabiri hicretin ikinci yılından itibaren kullanılmaya başlanmıştır. Rivayete göre Hz.Nebi s.a.v. o yıl, bir grup Sahabe'yi techizatlı olarak bir yere göndermiş, başlarına Abdullah bin Cahş'ı kumandan ta'yin etmiştir. Birlik yola çıkarken Abdullah'a Emiru'l-Mu'minin diyerek hitab etmiştir. (isabe, 4 35).

Bundan sonra Abdullah bin Cahş, Emiru'l-Mu'minin lakabıyla anılmaya başlanmıştır. Aynı tabir sonraları Halifeler ve valiler'e hitapta kullanılan özel bir tabir haline gelmiştir.

Hadis te Emiru'l-Mu'minin Muhaddislerin lakablarından dır. Hadis İlimlerinin tümünde en yüksek dereceye yükselmiş olan Alimler için kullanılır. Hıfz ve dirayet itibariyle devrinin parmakla gösterilen Hadis otoritelerine göre bu lakab verilmiştir. Ebu'z-Zinad Abdurrahman bin Abdillah bin Zekvani'l-Medeni, Şu'be, Malik bin Enes, Ahmed bin Hambel, Buhari, Ed-Derekutni, Sufyanu's-Sevri gibi ömürlerini Sünnet ilmine adamış, bu ilimde en yüksek mertebeye yükselerek haklı bir şöhret kazanmış Alimler Hadis İlminde Mu'minlerin Emiri addedilmişleridir. (Lemehat, 105: Usulu'l-Hadis, 447).