DEVAM: 61- Muhammed
(s.a.v.)’in kızı fatıma’nın değer ve kıymeti.
حدثنا محمد
بن بشار حدثنا
عثمان بن عمر
أخبرنا
إسرائيل عن
ميسرة بن حبيب
عن المنهال بن
عمرو عن عائشة
بنت طلحة عن
عائشة أم
المؤمنين قالت
ما رأيت أحدا
أشبه سمتا
ودلا وهديا
برسول الله في
قيامها
وقعودها من
فاطمة بنت
رسول الله صلى
الله عليه
وسلم قالت
وكانت إذا
دخلت على
النبي صلى
الله عليه
وسلم قام
إليها فقبلها
وأجلسها في
مجلسه وكان
النبي صلى
الله عليه
وسلم إذا دخل
عليها قامت من
مجلسها
فقبلته وأجلسته
في مجلسها
فلما مرض
النبي صلى الله
عليه وسلم
دخلت فاطمة
فأكبت عليه
فقبلته ثم
رفعت رأسها
فبكت ثم أكبت
عليه ثم رفعت
رأسها فضحكت
فقلت إن كنت
لأظن أن هذه
من أعقل نسائنا
فإذا هي من
النساء فلما
توفي النبي
صلى الله عليه
وسلم قلت لها
أرأيت حين
أكببت على
النبي صلى
الله عليه
وسلم فرفعت
رأسك فبكيت ثم
أكببت عليه
فرفعت رأسك
فضحكت ما حملك
على ذلك قالت
إني إذا لبذرة
أخبرني أنه
ميت من وجعه
هذا فبكيت ثم
أخبرني أني
أسرع أهله
لحوقا به فذاك
حين ضحكت
قال أبو
عيسى هذا حديث
حسن غريب من
هذا الوجه وقد
روي هذا
الحديث من غير
وجه عن عائشة
Mü’minlerin anası Âişe (r.anha)’dan
rivâyete göre, şöyle demiştir:
“Şekil yaşantı ve yol
bakımından kalkış ve oturuş bakımından Rasûlullah (s.a.v.)’e kızı Fatıma’dan
daha çok benzeyen bir kimse görmedim. Fatıma, Nebi (s.a.v)’in yanına girdiğinde
Nebi (s.a.v), kalkar onu öper ve yerine oturturdu. Nebi (s.a.v)’de onun yanına
girdiğinde, Fatıma oturduğu yerden kalkıp aynı şekilde Rasûlullah (s.a.v.)’i
öper ve kendi yerine oturturdu. Nebi (s.a.v), hastalanınca, Fatıma onun yanına
geldi eğilip onu öptü başını kaldırıp ağladı, sonra tekrar eğildi ve başını
kaldırıp gülümsedi. Bunun üzerine ben bu Fatıma’yı kadınlarımızın en
akıllılarından zannederdim, fakat O’da sıradan biri imiş dedim.” Nebi (s.a.v),
vefat edince kendisine sordum; Nebi (s.a.v)’e eğilip başını kaldırdığında
ağlamıştın ikinci eğilip kalkışta ise gülmüştün, bunun sebebi ne idi? Fatıma şu
karşılığı verdi:
“Ben boşboğaz, sır
saklamayı bilmeyen biriyim, ilk eğilmemde bu çektiği hastalıktan dolayı
öleceğini bildirdi. Bu yüzden ağladım. İkinci eğilişimde ise ev halkından kendisine
ilk kavuşacak olanın ben olduğumu bildirdi, gülmemin sebebi de oydu.”
Diğer tahric: Buhârî,
Menakîb; Müslim, Fedail; Ebu Davud, edeb
Tirmizî: Bu hadis bu
şekliyle hasen ğaribtir. Âişe’den değişik şekilde de rivâyet edilmiştir.
EBU DAVUD RİVAYETİ VE İZAH İÇİN BURAYA TIKLAYIN