DEVAM: 25- İHRAMLI
KİMSE AV ETİNDEN YİYEBİLİR Mİ?
حدثنا قتيبة
عن مالك بن
أنس عن أبي
النضر عن نافع
مولى أبي
قتادة عن أبي
قتادة أنه كان
مع النبي صلى
الله عليه
وسلم حتى كان
ببعض طريق مكة
تخلف مع أصحاب
له محرمين وهو
غير محرم فرأى
حمارا وحشيا
فاستوى على
فرسه فسأل
أصحابه أن
يناولوه سوطه
فأبوا فسألهم
رمحه فأبوا عليه
فأخذه ثم شد
على الحمار
فقتله فأكل
منه بعض أصحاب
النبي صلى
الله عليه
وسلم وأبى
بعضهم
فأدركوا
النبي صلى
الله عليه
وسلم فسألوه عن
ذلك فقال إنما
هي طعمة
أطعمكموها
الله
Ebû Katâde (r.a.)’den
rivâyet edilmiştir. Ebû Katâde,
Nebi (s.a.v.) ile
beraberdi, kendisi ihramlı değildi Mekke yolunda, ihramlı birkaç arkadaşıyla
birlikte geri kaldı. Tam bu arada vahşi bir eşek gördü hemen o hayvanı avlamak
için atına bindi arkadaşlardan kamçısını vermelerini istedi onlar bu işe
yanaşmadılar, mızrağını istedi yine uzak durdular. Bu sefer kendisi alıp yaban
eşeğini sıkıştırıp avladı. Rasûlullah (s.a.v.)’in ashabından bir kısmı onun
etinden yedi bir kısmı da yemedi. Rasûlullah (s.a.v.)’e ulaşınca ona bu konuda
sordular. O’da buyurdu ki: “O av eti Allah’ın size yiyecek olarak verdiği bir
ikramıdır.”
Diğer tahric: Ebû
Dâvûd, Menasik; Nesâî, Menasik