MÜZAREA –
MUHABERA :
Müzâraa: İki kişinin,,
tarla bir taraftan, emek karşı taraftan ve çıkan mahsul; aralarında
anlaştıkları bir oranda ortak olmak üzere yaptıkları ziraî ortaklık demektir.
Müzâraanın en meşhur ve
en yaygın tarifi budur. Diğer tarifler ve müzâraanın hükmü hadislerin
şerhlerine bakın
Muhâbera; üçte bir,
dörtte bir gibi muayyen bir hisse karşılığında yapılan müzâraa akdidir. Buharî
bu tarifi benimser. Bu kelime, Kâmus'ta da böyle tarif edilmiştir. Nevevî;
müzâraa ve muhâberanın birbirine yakın manalarda kullanıldıklarım söyler.
Nevevî'nin Şafiî ulemasının cumhuruna nisbet ettiği bir ifadeye göre; tohum
tarla sahibi tarafından verilirse mûzâraa çiftçi tarafından verilirse muhâbera
denilir.