Ana sayfa

Ribi b. Hiraş :

Tâbiînden meşhûr bir hadîs âlimi. Künyesi Ebû Meryem’dir. Doğumu bilinmemektedir. 104 (m.

722) senesinde, Ömer bin Abdülazîz’in valiliği zamanında, vefât etti. Üç kardeş idiler. Bunlar, Rib’î, Rebî’

ve Mes’ûd’dur. Namazını Humeyd bin Abdurrahmân bin Zeyd kıldırdı. Rib’î bin Hirâş, sağlığında, Şam’a

geldi. Cabiye denilen yerde Hz. Ömer’in hutbesini dinledi.

Hz. Ömer, Hz. Ali, İbn-i Mes’ûd, Ebû Mûsâ, İmrân bin Husayn, Huzeyfet-ül-Yemân (r.anhüm) ve

başkalarından hadîs-i şerîf rivâyet etmiştir. Ondan da, Abdülmelik bin Umeyr, Ebû Mâlik el-Escâî, Şa’bî,

Nuaym bin Ebî Hind, Mansûr bin Mu’temir, Husayn bin Abdurrahmân ve daha birçok zâtlar (r.anhüm)

hadîs-i şerîf bildirmişlerdir.

Hakkında âlimlerin buyurdukları:

Iclî (r.a.) babasından bildirdi: “Rib’î, hadîs ilminde sika (güvenilir) bir âlimdir. Onun hiç yalan konuştuğu

duyulmamıştır. Onun iki oğlu vardı. Bunlar Haccâc’a karşı geldiklerinden gizlenmişlerdi. Haccâc

ise, onları arıyordu. Haccâc’a, “Onun babası hiç yalan konuşmaz. Ona bir adam gönderirseniz, çağırıp,

gelir” dediler. Haccâc da, öyle yaptı. Rib’î (r.a.) geldi. Haccâc, ona oğullarının nerede olduğunu sordu. O

da evde olduğunu söyledi. Haccâc, onun doğru konuşmasından memnun olup, her iki oğlunu da affetti.”

Haris el-Ganevî dedi ki: “Rib’î’yi yıkayan zât dedi ki: “Biz onu yıkarken gördük, yüzü

gülümsüyordu.”

Rib’î bin Hirâş’ın (r.a.) bildirdiği hadîs-i şerîflerden ba’zıları:

Huzeyfet-ül-Yemânî’den (r.a.) rivâyetle bildirdi: Resûlullah (s.a.v.) buyurdu ki: “Sizin üzerinize

öyle bir zaman gelecek ki, o vakit şu üç şeyden daha kıymetli bir şey olmayacak: Birincisi,

insanın kendisi ile yalnızlığını giderebileceği samimi bir dost, ikincisi, helâl para, üçüncüsü,

sünnet-i seniyye’ye yapışıp, onunla amel etmek.”

“İyiliğin hepsi sadakadır.”

Resûlullah efendimiz şöyle buyurdular. “Melekler, sizden öncekilerden birinin ruhunu karşıladılar.

“Hayır nâmına bir iş yaptın mı?” diye sordular. O da “Öyle bir şeyim yok” diye cevap

verdi. Onlar bu defa “Bir düşün bakalım” dediler. O zât: “Ben herkese veresiye mal verir, hizmetçilerime:

Fakîr ve sıkıntıda olanlara mühlet vermelerini, zengine de müsamaha göstermelerini

emrederdim” dedi. Bunun üzerine Allahü teâlâ; “O kulumu affettim” buyurur.”

“Utanmıyorsan istediğini yap.”

Hz. Ali hutbe okurken dinledim. O şöyle diyordu: “Resûlullah (s.a.v.) buyurdu ki: “Bana iftira etmeyiniz.

Çünkü kim bana iftira ederse, Cehenneme girer.”

Kaynaklar:

----------------------

1) El-A’lâm cild-3, sh-236

2) Tehzîb-üt-tehzîb cild-3, sh-236

3) Târîh-i Bağdâd cild-8, sh-433

4) Hilyet-ül-evliyâ, cild-4, sh-367

5) Vefeyât-ül-a’yân cild-2, sh-300

6) Tabakât-ı İbn-i Sa’d cild-6, sh-127