EBU DAVUD:

Kütüb-i Sitte denilen meşhur altı hadis-i şerif kitabından biri olan Sünen-i Ebu Davud’un sahibi. İsmi, Süleyman bin Eş’as bin İshak bin Beşir’dir. Ebu Davud künyesiyle meşhur olup, Sicistani nisbesiyle bilinir. 817 (H.202)’de Sicistan’da doğdu. 889 (H.275)’de Basra’da vefat etti.

Küçük yaşta ilim tahsiline başlayan Ebu Davud Sicistani; Horasan, Şam, Irak, Hicaz, Mısır gibi ilim merkezlerine giderek zamanının tanınmış alimlerinden ilim tahsil etti ve hadis-i şerif dinledi. Tefsir ve Hanbeli fıkhını da tahsil edip, yüksek ilmi dereceye ulaştı. Hadis-i şerif öğrenmek için uzun yolculuklar yaptı. Müslim bin İbrahim, Süleyman bin Harb, Ebu Ma’mer el-Mak’ad, Yahya bin Main, Ahmed bin Hanbel gibi büyük alimlerden rivayetlerde bulundu. Hadis ilminde sika (güvenilir) bir alim olan ve ilmi derece bakımından İmam-ı Buhari ve İmam-ı Müslim’den sonra gelen Ebu Davud Sicistani’den, Bağdat’ta bulunduğu sırada, oğlu Abdullah, Ebu Abdurrahman en-Nesai, Ahmed bin Muhammed bin Harun ve başka alimler rivayette bulundular. Beş yüz bin hadis-i şerif yazan Ebu Davud Sicistani, bunlardan seçtiği 4800 hadis-i şerifi ihtiva eden meşhur Sünen kitabını telif etti. Bilhassa fıkhi konularla ilgili hadis-i şerifleri topladığı ve bu hususta pek kıymetli bir kaynak olan bu kitabını İmam-ı Ahmed bin Hanbel’e arz edip, onun takdirine kavuştu.

Mu’cem kitaplarında ve hadis-i şerif fihristlerinde D (dal) harfiyle ifade edilen Sünen-i Ebu Davud’a daha sonraki zamanlarda birçok şerhler yazılmıştır. Bu şerhlerden; Azimabadi’nin yazdığı Avn-ül Ma’bud, Hattabi tarafından yazılan Mealim-üs-Sünen, İmam-ı Süyuti tarafından yazılan Mirkad-üs-Süud ila Sünen-i Ebi Davud adlı eserler zikredilebilir. Son zamanlarda yazılan El-Menhel-ül-Azb-ül-Mevrud adlı şerh yarım kalmış, daha sonra üzerine tekmile yazılarak basılmıştır.

Ebu Davud hazretleri, beş yüz bin hadis-i şerif içinden seçtiği 4800 hadis-i şeriften şu dördünün insanlar için çok önemli olduğunu bildirmiştir:

(Ameller niyetlere göredir.)

(İnsanların kendisine faydası olmayan şeyleri terk etmesi müslümanlığın güzelliğindendir.)

(Bir mümin kendisi için istediği ve sevdiği bir şeyi, (din) kardeşi için de istemedikçe imanı kamil olmaz.)

(Helal meydanda, haram da meydandadır. Bunların arasında şüpheli şeyler vardır. Harama düşmemek için bu şüphelilerden sakınmak lazımdır.)

Ebu Davud hazretleri, ilmiyle amel eden güzel ahlak sahibi bir kimseydi. Büyük bir Hadis alimi olduğu için, Resulullah efendimizin ahlakı ile ahlaklanmaya çok çalışırdı.

Eserleri:

Ebu Davud hazretlerinin Sünen-i Ebu Davud adlı eserinden başka, Kitab-ı Merasil ile Delail-ün-Nübüvve adlı eserleri de vardır. (Hakikat kitap evi.)