VASÎ:

Bir kimsenin, mallarında veya çocuklarının işlerinde tasarruf etmek üzere tayin ettiği kimse.

Ölüm hastası, küçük çocuğuna bırakacağı malını, bu çocuğun ihtiyaçlarına sarf etmesi için birini vasî tayin edince, çocuk akıl (akıllı), baliğ (ergenlik, evlenme yaşına gelmiş) olduğunda, reşîd olduğu (malını, dînin ve aklın beğendiği yerlerde kullan dığı) görülmedikçe vasîden malları alamaz. (İbn-i abidîn)

Emîn (güvenilir) olmayan, fasık (açıkça haram işleyen) veya zımmî (gayr-i müslim vatandaş) vasî yapılırsa, kadı (hakim) bunları değiştirir. (Kadıhan)

Vasî muhtac olunca, yetimin malından yiyebilir. Kimseye hibe edemez. Helak (telef)ederse, azl olunur (vasîlikten alınır). (Kadıhan)