ÜLFET:
Bir topluluğun din ve dünya düşüncelerinde inançlarında
birbirlerine uygun olmaları. Dostluk, yakınlık kurmak, kaynaşmak.
Allahü tealaya en sevimli olanınız, ülfet edip, kendisiyle ülfet olunandır.
Allahü tealaya en sevimsiziniz de koğuculukla gezip, dostları birbirinden
ayıranınızdır. (Hadîs-i şerîf-Taberanî)
Mü'min, geçim ehli olup, herkes ile iyi geçinendir. Ülfet etmeyen
ve ülfet olunmayan kimsede hayır yoktur. (Hadîs-i şerîf-Taberanî)