TİMAR:
Osmanlı Devleti'nin
geçimlerine ve hizmetlerine ait masrafları karşılamak üzere bir kısım asker ve
memurlara, muayyen bölgelerde kendi nam ve hesaplarına tahsîl selahiyeti ile
birlikte tahsîs etmiş olduğu vergi kaynaklarına verilen isim. Dirlik.
Arazi, timar verilen
kimsenin mülkü değildir. Timar sahibi araziyi, reayaya (vergi vermekle mükellef
olan vatandaşa) işletmek üzere verir, mahsulden ve reayanın şahsından devletin
alacağı vergileri toplar. (Osmanlı Tarihi Ansiklopedisi)