ANA SAYFA

TEBETTUL:

Tebettül; Tuhfe yazarının beyanına göre kelimenin asıl manası in kıta ve kesilmektir. Buradaki maksat ise; kadınlardan kesilmek ve evlenmeyi terketmektir.

Kadınlardan uzak durup evlenmeyi terketmek hıristiyanların Şeriatında bulunurdu. Buna ruhbanlık deriz.

El-MenheI'in Tekmilesinde özetle şöyle deniliyor:

İbn-i Kudama. Evlenmek hususunda insanlar üç kısma ayrılır.

Birinci kısım, evlenmedigi takdirde, harama gireceğinden korkanlardır. Böylelerinin evlenmesi alimlerin büyük çoğunluğuna göre vacibtir. Çünkü iffetini koruması lüzumludur. Bunun yolu ise evlenmektir.

İkinci kısım insanlar, kadınlara iştihası bulunmakla beraber, harama girmekten emin olanlardır. Böylelerin evlenmesi müstehabtır. Ve evlenmeyip tüm zamanını ibadete ayırmasından evladır. Cumhurun kavli böyledir ..

Hanefi alimlerin kavli de budur. Sahabilerin söz ve fiillerinin zahiri de bunu te'yid eder

Şafii ise: Harama girmekten emin olanların evlenmeyip tüm zamanını ibadete ayırmak efdaldır, çünkü Allah Teala Yahya (a.s.)'ı Al-i İmran suresinin 39. ayetinde; (mealen) ''Zekeriyya mabedde namaz kılarken melekler ona: "Allah sana, Allah'dan bir kelimeyi doğrulayıcı, efendi, nefsine hakim ve iyilerden bir peygamber olarak Yahya'yı müjdeler." diye ünlediler. --- Ayetteki Hasur: şehvet kudreti bulunduğu halde kadınlara yanaşmayan demektir. Eğer evlenmek efdal olsaydı Yahya (a.s.) evlenmeyi terk etmekle övülmezdi. Bir de Allah Teala aynı surenin 14. ayetinde; "İnsanlara kadınlardan. oğullardan .. - ileri gelen -- şehvetler sevgisi tezyin edilmiştir," buyurmuştur. Bu ayet zem meyanında buyurulmuştur.

Cumhurun delilleri ise bundan önceki babta geçen hadisler, benzeri hadisler ve bu babtaki hadislerdir.

Peygamber (s.a.v.) ve Ashab-ı Kiram (r.a.)'un evlenme yolunu seçmeleri de evlenmenin efdal olduğuna delalet eder. Sonra evlenmede pek çok yarar vardır. Bunlar film zamanını ibadete vermenin yararlarından fazla ve önemlidir. Bu yararlardan bir kaçı şunlardır: Evlenme, erkek ve kadının iffetlerini korur, fitne ve fesad yollarının bazısını tıkar, aile ocağının kurulmasına ve birtakım hakların ifasının sevabına vesile olur, Ümmet-i Muhammediye'nin çoğalmasına ve neslin devamına vesile olur" .

Üçüncü kısım insanlar, yaşlılık; hastalık ve benzeri sebeplerle şehvetten düşmüş veya erkeklikten doğuştan mahrum olanlardır. Böylelerin evlenmeleri hususunda iki görüş vardır: Umumi hükümlere bakılırsa evlenmeleri uygun görülür. İkinci görüşe göre evlenmeyip kendilerini ibadete vermeleri efdaldır. Çünkü böylesinin evlenmesi halinde kendisinden yana olan yararların çoğu gerçekleşmez. Ayrıca nikahı altında tutacağı kadının cinsel haklarını veremez, onu mutazarrir eder. üstelik adam yüklendiği birtakım yükümlülüklerin ifasından aciz kalabilir. Ve faydasız meşguliyetler yüzünden ibadet ve ilimle pek meşgulolmayabilir.

Evlenmeyi bırakmanın yasaklanmasına dair bu babtaki hadisler ve benzerleri, erkekliği olup şehvet ve masraf ile nafaka durumu evlenmeye müsait olanlara ait diye yorum yapılır.