SAYD الصَّيْدِ :
Av demektir.
Eti yenen veya yenmeyen vahşi hayvanlar av hayvanlarıdır. Böyle
bir hayvanı hareketsiz bırakarak elde etmeye avlama denir. Eti yenmeyen av hayvanları
derisinden, yününden ve kıllarından faydalanmak için veya zararından korunmak
için avlanırlar. İslâm'da gerek kara [Mâide 2] ve gerekse deniz[Mâide 96.]
avcılığı helaldir. Ancak sırf eğlence maksadıyla avlanmak caiz olmakla birlikte
hoş görülmemiştir, mekruhtur.
Yalnız hac için ihramda bulunan kimse avlanamaz. Bir de Mekke
hareminin içinde avlanmak herkese haramdır.
Av, ya eğitilmiş, köpek, doğan, atmaca, şahin gibi bir hayvan
vasıtasıyla veya bir yara meydana getirecek silah ile yahut da tuzak, ağ kurmak
v.s. şekillerde yapılır.
Avlanan hayvanlar neresinden yaralanıp öldürülürse öldürülsün
boğazlanmış sayılır. Ancak canlı olarak ele geçerse usulüne göre boğazından
kesilir.
Av etinin yenmesinin helal olabilmesi için gerekli şartlar:
1- Avcıda bulunması gereken şartlar:
a. Hayvan boğazlamaya ehil kimse (müslüman veya kitabî) olmak.
Müslüman veya ehli kitap olmayan kişinin avladığı hayvanın eti yenmez.
b. Silah atma veya avı yakalayacak hayvanı salıverme işi bizzat
avcı tarafından yapılmak.
c. Avcı, hayvanı gönderirken veya ateş ederken kendisine ava ehil
olmayan birisinin ortak olmaması.
d. Kasten besmeleyi terketmemek.
e. Silahı attıktan veya hayvanı salıverdikten sonra baş.;a bir
işle meşgul olmamak.
2. Avlanacak hayvanda bulunması gereken şartlar:
a. Haşarat cinsinden olmamak.
b. Balıktan başka deniz hayvanından olmamak.
c. Vahşi bir hayvan olmak.
d. Eti yenen hayvan olmak.
e. Av tesiri ile ölmüş olmak.
Vurulan av kaybolup da bir iki gün sonra bulunduğunda avın
üzerinde yalnız av sahibinin yaralama eseri bulunursa eti yenilebilir.
Av vurulduktan sonra suya düşerse- boğulma ihtimalinden dolayı-
helal olmaz.
3. Av hayvanında bulunması gereken şartlar:
a. Av için eğitilmiş olmak.
b. Salıverildiğinde doğruca ava gitmek.
c. Avlamayı eğitilmemiş başka hayvanlarla yapmamak.
d. Yakaladığı hayvanı yaralayarak öldürmüş olmak.
e. Avladığı hayvandan yememiş olmak.[Ansiklopedik Büyük İslam
İlmihali. Debbaoğlu Ahmed, 62, 63.]