MUT'A NİKAHI:

Mut’a: Faydalandırma demektir. Mut’a haccınada Temettu denir.

Mut'a: Belirli bir süre için kıyılan nikahtır. Adam geçici bir süre için bir kadmla evlenir. Süre bitiminde boşamaya bile Iüzum kalmadan kendiliğinden birbirinden ayrılmış olurlar. Cahiliyyet devrinin mutad nikah çeşitlerinden olan mut'a nikahından amaç, bir aile ocağını kurmak, soyun devamını sağlamak ve birlikte devamlı yaşamak gibi evlenme amaçları değildir. Bütün amaç bir süre için şehvet duygusunu tatmin etmekti. Bu nedenle mut'a nikahmdan dolayı veraset ve boşanma gibi hükümler söz konusu değildi.

Mut'anın şu çeşidi de vardı. Nikah kıyılırken belirli bir süre koşulmazdı da şöyle bir şart koşulurdu: Koca, karı ile yaşamak istediği sürece nikah akdi geçerlidir. Karıdan vazgeçince akit sona ermiş olur.

İbni Atiyye'nin mut'a nikahmı anlatırken ezcümle şöyle dediğini Kurtubi nakleder: Mut'a: Adamın, iki şahidin huzurunda ve kadının velisinin izni ile belirli bir süre için ve veraset hakkı olmamak üzere tarafların kararlaştırdıkları bir mehir karşılığında kadınla evlenmesidir. Süre bitince kadın gider ve adam onu yanında tutamaz.

Cahiliyyet devrinin nikah usullerinden birisi olan mut'a usulüne İslamiyetin ilk devirlerinde bir zaruret üzerine bazı savaşlarda ruhsat verilmişti. Fakat Hayber savaşında yasaklandı. Mekke'nin fethi yolculuğunda tekrar ruhsat verildi ve hemen sonra yasaklandı. Nihayet Veda Haccında kan olarak yasaklandı.