MA-İ CARÎ: Akar su. Devamlı akmakta olan ve üzerinde herhangi bir
pisliğin durması mümkün olmayan çay, dere, ırmak, nehir veya yer altından
çıkarılan artezyen suları. Bir saman çöpünü götüren su, akar su sayılır.
MA-İ MEŞKUK: Şüpheli su; ehlî merkebin ve ondan doğan katırın artığı
olan su.
MA-İ MUKAYYED: Çiçek, üzüm, kavun-karpuz suyu gibi cinsi ve sıfatı
birlikte söylenen sular.
Ma-i mukayyed ile namaz
abdesti ve gusl abdesti alınmaz. (İbn-i Abidîn)
MA-İ MUTLAK: Yaratıldıkları hal üzere olan yani ismi yanında başka
kelime söylenmeyen, yalnız su denilen sular. Yağmur, dere, nehir, kaynak, kuyu, deniz ve
kar suları, ma-i mutlaktır. Ma-i mutlak, namaz abdesti ve gusül (boy) abdesti
almak için kullanılır. Ma-i mutlak hem temizdir, hem temizleyicidir. (İbn-i
Abidîn)
MA-İ MÜSTA'MEL: Kullanılmış su. Abdest ve guslde (boy abdestinde) yahut
kurbet olarak kullanılan su. Temiz fakat temizleyici değildir.
Ma-i müsta'mel ile
necaset (pislik) temizlenir. Fakat abdest alınmaz ve gusl edilmez. İçmek ve
hamur yapmak mekrUhtur. (İbn-i Abidîn)
Ma-i Müsta'mel, üç
mezhebde (Hanefî, Şafiî, Hanbelî'de) yalnız tahirdir (temizdir). Fakat mutahhir
(temizleyici) değildir. Malikî mezhebinde hem tahir hem de mutahhirdir.
(Abdülvehhab-ı Şa'ranî)