KAVL:
Müctehid (Kur'an-ı
kerîmden ve hadîs-i şerîflerden din bilgilerini elde edebilen) alimlerin bir
işin hükmünü bildiren sözü.
Kavl-i Kadîm: İmam-ı Şafiî'nin Bağdad'daki ilk ictihadlarına (Kur'an-ı
kerîm ve hadîs-i şerîflerden çıkardığı hükümlere) verilen ad. Bunlara onun
mezheb-i kadîmi de denir. İmam-ı Şafiî, kavl-i kadimini el-Hucce adlı eserinde
topladı. Mısır'a yerleşince, muhîtin örf ve adetlerini de nazar-ı îtibara
(dikkate) alarak yaptığı yeni ictihadlarına kavli cedîd denildi.
Keffaret-i iskat yani
meyyiti (ölüyü) namaz, oruç gibi dünyada iken yerine getiremediği borçlarından
kurtulmak için, borcu kadar, fidye denilen belli miktarda mal veya paranın
fakirlere dağıtılması husûsunda vasiyet etmedi ise, velînin (mesela babasının)
keffaret iskatı yapması Hanefîde lazım olmaz. Şafiî mezhebinde vasiyet etmedi
ise de, velînin iskat yapması lazımdır. Şafiî'nin kavl-i kadîmine göre, velîsi
meyyitin namaz ve oruçlarını kaza eder. (Muhammed Mazharî)