İBN-ÜL-VAKT:
Kalbi halden hale
değişen velî. Tasavvuf yolunda ilerlerken halleri değişen, her zaman başka
türlü olan, bazan şuurlu, bazan şuursuz (kendilerinden geçen, kendilerini unutan)
kimseler. Bunlara erbab-ı kulûb da denir. (Bkz. Erbab-ı Kulûb)