FİTEN, FİTNE:
Fiten, Fitne'nin
çoğuludur. Fitne; meşakkat; güçlük, azap, eziyet ve sıkıntı manasına geldiği
gibi buna yol açan, sebep olan küfür isyan ve diğer benzeri suçları işlemeye de
denir. Ayrıca; perişanlık, musibet ve utanç verici durumlara düşme manasına da
kullanılır.
Tuhfe yazarının beyanına
göre bu kelimenin asıl manası, altını ayarını belirlemek için ateşe sokmaktır.
Ancak, insanıı ateşe atmak, azab etmek, azab esnasında duyulan acı, imtihan
etmek ve denenmek üzere sıkıntıya veya bolluğa sürüklemek, belaya düçar etmek
veya buna maruz kalmak ve bunlara benzeyen olumsuz durumlar manalarında da
kullanılır. Fitne Allah tarafından geldiğinde bir hikmet ve sınav içindir.
Kulun, Allah'ın rızasına aykırı olarak işlediği fitneler ise kötüdür ve
yerilmiştir.