AVAM:

Amme'nin çoğulu, halk, topluluk.

1. Müctehid (ayet ve hadîslerden şer'î yani dînî hükümler çıkaran İslam alimi) olmayan, mukallid (yani mezhebinin usûl ve kaidelerini anlayıp taklîd eden).

2. Dînî ilimlerden haberi olmayan cahiller.

3. Olgunlaşmamış, irşada (öğrenip, aydınlanmaya) muhtaç. Kulluk zevkini tatmamış; nefs-i emmaresinin te'sirinden kurtulamamış olan. Tasavvufta; takva, ihlas derecelerinin en aşağısında bulunan kimseler.

Avamın orucu, yemek içmek gibi şeylerden sakınmaktır. (İmam-ı Gazalî)