BEYHAKİ

KÜLLİYATI

KABİR AZABI

 

ANA SAYFA      Kur’an      Hadis      Sözlük      Biyografi

 

4. Ölüm Anında Meleğin İnip Mümini Müjdelemesi ve Kafiri İse Tehdit Etmesi

 

Yüce Allah şöyle buyurur: "Şüphesiz, ''Rabbimiz Allah'tır'' deyip, sonra dosdoğru yolda yürüyenlerin üzerine melekler iner. Onlara: ''Korkmayın, üzülmeyin, size vaad olunan cennetle sevinin!'' derler."[Fussilet 30]

 

"Ey huzura kavuşmuş insan! Sen O'ndan hoşnut, O da senden hoşnut olarak Rabbine dön. (Seçkin) kullarım arasına katıl ve cennetime gir.''[Fecr 27-30]

 

"O zalimler, ölümün (boğucu) dalgaları içinde, melekler de pençelerini uzatmış, onlara: ''Haydi canlarınızı kurtarın! Allah'a karşı gerçek olmayanı söylemenizden ve O'nun ayetlerine karşı kibirlilik taslamış olmanızdan ötürü, bugün alçaklık azabı ile cezalandırılacaksınız!'' derken onların halini bir görsen!''[En'am 93]

 

 

 

33- Ebu Hureyre der ki: "Müminin ruhu çıkınca iki melek vardır ki hemen onu alıp gökyüzüne çıkarırlar. - Ravi Hammad der ki: Ebu Hureyre, kokusunun misk gibi olduğundan da bahsetti- Gökyüzündeki melekler bu ruh hakkında: ''Yeryüzünden güzel bir ruh geldi! Allah'ın rahmeti senin ve kendisine hayat verdiğin bedenin üzerine olsun''" derler. Sonra melekler onu Rabbine kadar götürürler. Yüce Allah: "Onu kıyamete kadar kalmak üzere kabrine götürün" buyurur. Fakat kafirin ruhu çıktığı zaman -Ravi Hammad der ki: Ebü Hureyre, kokusunun leş gibi olduğundan ve lanetlendiğinden de bahsetti- melekler: ''Yerden kötü bir ruh geliyor!'' derler. Ardından: ''Onu kıyamete kadar kalmak üzere kabrine götürün'' denilir."

 

Ebü Hureyre der ki: Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) bize bunları anlatırken (onun pis kokusunu duyar gibi) üzerinde bulunan bir örtüyü şöyle burnuna çevirdi. 

 

Müslim Sahih'inde Abdullah b. Ömer el-Kavariri'den rivayet etti.  [T] Müslim; Sahih, cennet 8/162 (2872)

 

 

 

34- Ebü Hureyre der ki: "Mümin kişi ölmek üzereyken, iki melek bu kişinin ruhunu alıp ip ekler içinde semaya çıkarırlar. Melekler: ''Yerden güzel kokulu bir ruh geliyor'' derler ve onu daha da yukarıya götürürler. Onu mutlulukla, güzel rızıklarla ve Rabbin rızasıyla müjdelerler. Sonra: ''Onu kıyamet kopana dek mezarına götürün'' denilir. Eğer kişi kafir ise ruhunu kalın kumaştan bir giysi içinde alırlar ve semaya çıkarırlar. Çıkarırken de melekler burunlarını kapatırlar. ''Yerden pis bir koku geldi'' deyip daha da yukarı çıkarırlar. ''Allah'ın gazabıyla ve zilletle müjdelen'' derler. Sonra: ''Onu kıyamet kopana dek mezarına götürün'' denilir."

 

[T] Müslim, cennet, 8/162 (2872) başka bir lafızla ve Nesai (4/8)

 

 

 

35- Ebü Hureyre, Resulullah'ın (Sallallahu aleyhi ve Sellem) şöyle dediğini bildiriyor: "Ölen bir kişinin yanında melekler hazır olur. Eğer kişi salih biri ise, melekler ona: ''Ey mutmain (kendinden emin olan) nefis! Bedeninden ve Rabbinden hoşnut bir şekilde çık. Rabbinin hoşnutluğuyla, mutlulukla ve güzel rızkla sevin'' derler. Bu sözler can çıkıncaya kadar tekrar edilir. Onunla, semaya ulaşıncaya kadar çıkılır ve semanın kapısının açılması istenir. ''Kim bu?'' diye sorulunca, onu götüren melekler: ''Bu, filanın oğlu filandır'' karşılığını verirler. Karşılayan melekler de: ''Güzel bedende olan güzel nefse merhaba, Rabbinden hoşnut bir şekilde, mutlulukla ve güzel rızkla sevin'' derler. Bu sözler de (yedinci kat) semaya çıkıncaya kadar tekrar edilir.

 

Ancak ölen kişi kötü biri ise kendisine: ''Ey kötü bedende olan kötü nefis çık! Pis bir cesette ve kötülenmiş idin. Kaynar suyla, donduran suyla ve buna benzer azaplarla müjdelen'' denilir. Bu sözler semaya çıkıncaya kadar tekrar edilir. Semaya ulaşılınca: ''Kim bu?'' diye sorulur. Onu çıkaran melekler: ''Bu, filanın oğlu filandır'' cevabını verirler. Bunun üzerine kendisine: ''Pis bir bedenden çıkan pis nefis hoş gelmemiş! Aşağılanmış bir şekilde geri dön. Çünkü sana semaların kapısı açılmayacak'' denilir. Ardından yeryüzüne gönderilip kabrine (bedenine) konulur."

 

[T] Ahmed b. HanbeL, bakın: Feth (7/81) ve İbn Mace (4262) senedi sahihtir.

 

 

 

36- Ebu Hureyre, Resulullah'ın (Sallallahu aleyhi ve Sellem) şöyle buyurduğunu bildiriyor: "Ölen mümin bir kişinin yanında rahmet melekleri hazır olurlar ve şöyle derler: ''Sen ondan razı, O senden razı bir şekilde, mutluluğa, güzel rızka ve Allah'ın rızasına doğru çık.'' Bu şekilde ruh en güzel misk kokusuyla çıkar. Hatta semanın kapısına ulaşana kadar melekler onu birbirlerinden alıp koklarlar ve semadaki meleklere: ''Bu güzel koku yeryüzünden size geldi'' derler. Her semada aynı şeyi söylerler. Müminlerin ruhlarının yanına ulaşana kadar aynı şeyleri söylemeye devam ederler. Müminler onun gelişine, bir gurbetçinin ailesine kavuşma sevincinden daha fazla sevinirler ve: ''Filan kişi ne yaptı?'' diye sormaya başlarlar. Kimi de: ''Dünyanın sıkıntısını çekiyordu, bırakın da biraz dinlensin'' der. Mümin, sordukları kişi hakkında: ''O size gelmedi mi ki? O ölmüştü'' deyince, onlar da: ''O yeri olan Cehenneme (= Haviye'ye) gitti'' karşılığını verirler. Ölen kafir biri ise, azap melekleri kaba kumaştan giysiler içinde gelirler ve ruhuna: ''Allah'ın gazabına ve azabına uğramış olarak çık'' derler. Ruhu leş kokusu gibi pis bir ko ku saçarak çıkar. Onu yeryüzü kapılarına getirdiklerinde oradakiler: ''Ne kadar pis bir koku'' derler. Yerin her bir tabakasına geldiklerinde aynı şey söylenir. Bu durum kafirlerin ruhlarının bulunduğu yere ulaşıncaya kadar devam eder."

 

[T] Nesai, Sünen (4/8).

 

 

 

37- Ubade b. es-Samit, Resulullah'ın (Sallallahu aleyhi ve Sellem) şöyle dediğini bildiriyor: "Kim Allah'a kavuşmayı severse, Allah da ona kavuşmayı sever. Kim de Allah'a kavuşmayı sevmezse, Allah da ona kavuşmayı sevmez." Hz. Aişe veya Resulullah'ın (Sallallahu aleyhi ve Sellem) eşlerinden başka biri: "Ama ölümü sevmiyoruz" deyince, Hz. Peygamber (Sallallahu aleyhi ve Sellem):

"Öyle değil! Mümin kişiye ölüm geldiği zaman Allah'ın rızası ve ikramıyla müjdelenir ve hiçbir şeyi önünde gördükleri kadar sevemez. O zaman hem kendisi Allah'a kavuşmayı sever, hem de Allah da ona kavuşmayı sever. Fakat kafire ölüm geldiği zaman, Allah'ın azabı ve cezasıyla müjdelenir. Hiçbir şeyden önünde gördükleri kadar iğrenmez. Ondandır Allah'a kavuşmayı sevmez, Allah da ona kavuşmayı sevmez."

 

Buhari Sahih'inde Haccac b. Minhal'den ve Müslim, Hudbe b. Halid'den, her ikisi de Hemmam b. Yahya'dan rivayet ettiler.

 

[T] Nesai, Sünen (4/9), İbn Mace, SÜnen (4264), Buhari, Sahih, rakaik (6507), Müslim, Sahih, zikir, 8/65 (2684) ve Darimi (2/220).

 

 

 

38- Hz. Aişe der ki: Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu: "Ölülere sövmeyiniz. Onlar artık işledikleri amellerle baş başa kaldılar."

 

Buhari Sahih'inde Adem b. Ebi İyas'tan rivayet etti.  [T] Nesai (4/53), Darimi (2/156) ve Buhari, Sahih, cendiz 2/129 (1393).

 

 

 

39- Osman b. Affan'ın azatlısı Hani' şöyle der: "Hz. Osman bir kabrin başında durduğu zaman sakalı ıslanana kadar ağlardı. Ona: "Cennetle Cehennemi düşünüp ağlamıyorsun da buna mı ağlıyorsun 7" denilince şöyle karşılık verdi: Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) buyurdu ki: "Kabir, ahiretin ilk konaklama yerdir. Ondan kurtulanın sonrası daha rahattır. Ondan kurtulamayanın da sonrası daha kötüdür." Yine buyurdu ki: "Kabirden daha korkunç ve daha dehşetli bir manzara kesinlikle görmedim."

 

[T] Tirmizi, zühd (2410), İbn Mace (4267), Hakim, Müstedrek (1/371)

 

 

 

40- Hz. Osman'ın azatlısı Hani' der ki: Osman b. Affan'ın şöyle dediğini işittim: Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) yakınları tarafından defnedilmekte olan bir cenazeye uğradı ve şöyle buyurdu: "Arkadaşınız için istiğfar edip, ona Allah'tan imanda sebat dileyiniz. Çünkü o, şu anda sorguya çekilmektedir. "

 

[T] Ebu Davud (2/194), Hakim, Müstedrek (1/370) "Zehebi sahih olduğu konusunda Hakim'e muvafakat etti"

 

Sonraki sayfa için aşağıdaki link’i kullan:

 

S. Kendisine Hazırlanan Nimetlerden Dolayı Ölen Salih Kişiyi Aceleyle Defnetmek