BEYHAKİ KÜLLİYATI |
KABİR AZABI |
ANA SAYFA
Kur’an Hadis Sözlük Biyografi
4. Ölüm Anında Meleğin
İnip Mümini Müjdelemesi ve Kafiri İse Tehdit Etmesi
Yüce Allah şöyle
buyurur: "Şüphesiz, ''Rabbimiz Allah'tır'' deyip, sonra dosdoğru yolda yürüyenlerin
üzerine melekler iner. Onlara: ''Korkmayın, üzülmeyin, size vaad olunan
cennetle sevinin!'' derler."[Fussilet 30]
"Ey huzura kavuşmuş
insan! Sen O'ndan hoşnut, O da senden hoşnut olarak Rabbine dön. (Seçkin)
kullarım arasına katıl ve cennetime gir.''[Fecr 27-30]
"O zalimler, ölümün
(boğucu) dalgaları içinde, melekler de pençelerini uzatmış, onlara: ''Haydi
canlarınızı kurtarın! Allah'a karşı gerçek olmayanı söylemenizden ve O'nun
ayetlerine karşı kibirlilik taslamış olmanızdan ötürü, bugün alçaklık azabı ile
cezalandırılacaksınız!'' derken onların halini bir görsen!''[En'am 93]
33- Ebu Hureyre der ki:
"Müminin ruhu çıkınca iki melek vardır ki hemen onu alıp gökyüzüne
çıkarırlar. - Ravi Hammad der ki: Ebu Hureyre, kokusunun misk gibi olduğundan
da bahsetti- Gökyüzündeki melekler bu ruh hakkında: ''Yeryüzünden güzel bir ruh
geldi! Allah'ın rahmeti senin ve kendisine hayat verdiğin bedenin üzerine
olsun''" derler. Sonra melekler onu Rabbine kadar götürürler. Yüce Allah:
"Onu kıyamete kadar kalmak üzere kabrine götürün" buyurur. Fakat
kafirin ruhu çıktığı zaman -Ravi Hammad der ki: Ebü Hureyre, kokusunun leş gibi
olduğundan ve lanetlendiğinden de bahsetti- melekler: ''Yerden kötü bir ruh
geliyor!'' derler. Ardından: ''Onu kıyamete kadar kalmak üzere kabrine
götürün'' denilir."
Ebü Hureyre der ki:
Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) bize bunları anlatırken (onun pis
kokusunu duyar gibi) üzerinde bulunan bir örtüyü şöyle burnuna çevirdi.
Müslim Sahih'inde
Abdullah b. Ömer el-Kavariri'den rivayet etti.
[T] Müslim; Sahih, cennet 8/162 (2872)
34- Ebü Hureyre der ki:
"Mümin kişi ölmek üzereyken, iki melek bu kişinin ruhunu alıp ip ekler
içinde semaya çıkarırlar. Melekler: ''Yerden güzel kokulu bir ruh geliyor'' derler
ve onu daha da yukarıya götürürler. Onu mutlulukla, güzel rızıklarla ve Rabbin
rızasıyla müjdelerler. Sonra: ''Onu kıyamet kopana dek mezarına götürün''
denilir. Eğer kişi kafir ise ruhunu kalın kumaştan bir giysi içinde alırlar ve
semaya çıkarırlar. Çıkarırken de melekler burunlarını kapatırlar. ''Yerden pis
bir koku geldi'' deyip daha da yukarı çıkarırlar. ''Allah'ın gazabıyla ve
zilletle müjdelen'' derler. Sonra: ''Onu kıyamet kopana dek mezarına götürün''
denilir."
[T] Müslim, cennet,
8/162 (2872) başka bir lafızla ve Nesai (4/8)
35- Ebü Hureyre,
Resulullah'ın (Sallallahu aleyhi ve Sellem) şöyle dediğini bildiriyor:
"Ölen bir kişinin yanında melekler hazır olur. Eğer kişi salih biri ise,
melekler ona: ''Ey mutmain (kendinden emin olan) nefis! Bedeninden ve Rabbinden
hoşnut bir şekilde çık. Rabbinin hoşnutluğuyla, mutlulukla ve güzel rızkla
sevin'' derler. Bu sözler can çıkıncaya kadar tekrar edilir. Onunla, semaya
ulaşıncaya kadar çıkılır ve semanın kapısının açılması istenir. ''Kim bu?'' diye
sorulunca, onu götüren melekler: ''Bu, filanın oğlu filandır'' karşılığını
verirler. Karşılayan melekler de: ''Güzel bedende olan güzel nefse merhaba,
Rabbinden hoşnut bir şekilde, mutlulukla ve güzel rızkla sevin'' derler. Bu
sözler de (yedinci kat) semaya çıkıncaya kadar tekrar edilir.
Ancak ölen kişi kötü
biri ise kendisine: ''Ey kötü bedende olan kötü nefis çık! Pis bir cesette ve
kötülenmiş idin. Kaynar suyla, donduran suyla ve buna benzer azaplarla
müjdelen'' denilir. Bu sözler semaya çıkıncaya kadar tekrar edilir. Semaya
ulaşılınca: ''Kim bu?'' diye sorulur. Onu çıkaran melekler: ''Bu, filanın oğlu
filandır'' cevabını verirler. Bunun üzerine kendisine: ''Pis bir bedenden çıkan
pis nefis hoş gelmemiş! Aşağılanmış bir şekilde geri dön. Çünkü sana semaların
kapısı açılmayacak'' denilir. Ardından yeryüzüne gönderilip kabrine (bedenine)
konulur."
[T] Ahmed b. HanbeL,
bakın: Feth (7/81) ve İbn Mace (4262) senedi sahihtir.
36- Ebu Hureyre,
Resulullah'ın (Sallallahu aleyhi ve Sellem) şöyle buyurduğunu bildiriyor:
"Ölen mümin bir kişinin yanında rahmet melekleri hazır olurlar ve şöyle
derler: ''Sen ondan razı, O senden razı bir şekilde, mutluluğa, güzel rızka ve
Allah'ın rızasına doğru çık.'' Bu şekilde ruh en güzel misk kokusuyla çıkar.
Hatta semanın kapısına ulaşana kadar melekler onu birbirlerinden alıp koklarlar
ve semadaki meleklere: ''Bu güzel koku yeryüzünden size geldi'' derler. Her
semada aynı şeyi söylerler. Müminlerin ruhlarının yanına ulaşana kadar aynı
şeyleri söylemeye devam ederler. Müminler onun gelişine, bir gurbetçinin
ailesine kavuşma sevincinden daha fazla sevinirler ve: ''Filan kişi ne yaptı?''
diye sormaya başlarlar. Kimi de: ''Dünyanın sıkıntısını çekiyordu, bırakın da
biraz dinlensin'' der. Mümin, sordukları kişi hakkında: ''O size gelmedi mi ki?
O ölmüştü'' deyince, onlar da: ''O yeri olan Cehenneme (= Haviye'ye) gitti''
karşılığını verirler. Ölen kafir biri ise, azap melekleri kaba kumaştan
giysiler içinde gelirler ve ruhuna: ''Allah'ın gazabına ve azabına uğramış
olarak çık'' derler. Ruhu leş kokusu gibi pis bir ko ku saçarak çıkar. Onu
yeryüzü kapılarına getirdiklerinde oradakiler: ''Ne kadar pis bir koku''
derler. Yerin her bir tabakasına geldiklerinde aynı şey söylenir. Bu durum
kafirlerin ruhlarının bulunduğu yere ulaşıncaya kadar devam eder."
[T] Nesai, Sünen (4/8).
37- Ubade b. es-Samit,
Resulullah'ın (Sallallahu aleyhi ve Sellem) şöyle dediğini bildiriyor:
"Kim Allah'a kavuşmayı severse, Allah da ona kavuşmayı sever. Kim de
Allah'a kavuşmayı sevmezse, Allah da ona kavuşmayı sevmez." Hz. Aişe veya
Resulullah'ın (Sallallahu aleyhi ve Sellem) eşlerinden başka biri: "Ama
ölümü sevmiyoruz" deyince, Hz. Peygamber (Sallallahu aleyhi ve Sellem):
"Öyle değil! Mümin
kişiye ölüm geldiği zaman Allah'ın rızası ve ikramıyla müjdelenir ve hiçbir
şeyi önünde gördükleri kadar sevemez. O zaman hem kendisi Allah'a kavuşmayı
sever, hem de Allah da ona kavuşmayı sever. Fakat kafire ölüm geldiği zaman,
Allah'ın azabı ve cezasıyla müjdelenir. Hiçbir şeyden önünde gördükleri kadar
iğrenmez. Ondandır Allah'a kavuşmayı sevmez, Allah da ona kavuşmayı
sevmez."
Buhari Sahih'inde Haccac
b. Minhal'den ve Müslim, Hudbe b. Halid'den, her ikisi de Hemmam b. Yahya'dan
rivayet ettiler.
[T] Nesai, Sünen (4/9),
İbn Mace, SÜnen (4264), Buhari, Sahih, rakaik (6507), Müslim, Sahih, zikir,
8/65 (2684) ve Darimi (2/220).
38- Hz. Aişe der ki:
Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu: "Ölülere
sövmeyiniz. Onlar artık işledikleri amellerle baş başa kaldılar."
Buhari Sahih'inde Adem b.
Ebi İyas'tan rivayet etti. [T] Nesai
(4/53), Darimi (2/156) ve Buhari, Sahih, cendiz 2/129 (1393).
39- Osman b. Affan'ın
azatlısı Hani' şöyle der: "Hz. Osman bir kabrin başında durduğu zaman
sakalı ıslanana kadar ağlardı. Ona: "Cennetle Cehennemi düşünüp
ağlamıyorsun da buna mı ağlıyorsun 7" denilince şöyle karşılık verdi:
Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) buyurdu ki: "Kabir, ahiretin ilk
konaklama yerdir. Ondan kurtulanın sonrası daha rahattır. Ondan kurtulamayanın
da sonrası daha kötüdür." Yine buyurdu ki: "Kabirden daha korkunç ve
daha dehşetli bir manzara kesinlikle görmedim."
[T] Tirmizi, zühd
(2410), İbn Mace (4267), Hakim, Müstedrek (1/371)
40- Hz. Osman'ın
azatlısı Hani' der ki: Osman b. Affan'ın şöyle dediğini işittim: Resulullah
(Sallallahu aleyhi ve Sellem) yakınları tarafından defnedilmekte olan bir
cenazeye uğradı ve şöyle buyurdu: "Arkadaşınız için istiğfar edip, ona
Allah'tan imanda sebat dileyiniz. Çünkü o, şu anda sorguya çekilmektedir.
"
[T] Ebu Davud (2/194),
Hakim, Müstedrek (1/370) "Zehebi sahih olduğu konusunda Hakim'e muvafakat
etti"
Sonraki sayfa için
aşağıdaki link’i kullan:
S. Kendisine Hazırlanan
Nimetlerden Dolayı Ölen Salih Kişiyi Aceleyle Defnetmek