BEYHAKİ KÜLLİYATI |
EDEB |
ANA SAYFA
Kur’an Hadis Sözlük Biyografi
Güzel Ahlaklı, Temiz
Kalpli ve Uysal Tabiatlı Olmak
183- Abdullah b. Amr
bildiriyor: Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem), kötü söz söylemez ve kötü
davranmazdı. Hz. Peygamber (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Sizin en
hayırlınız, ahlaken en güzel olanınızdır" buyurdu.
[T] Buhari (10/452) ve
Müslim (4(1810).
184- Ebu Hureyre'nin
bildirdiğine göre Hz. Peygamber (Sallallahu aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu:
"Müminlerin iman bakımından en mükemmelolanı, ahlakı en güzel
olanıdır."
İbn Adan'ın bildirdiğine
göre Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Ben salih ahlakı
tamamlamak için gönderildim" buyurdu. Ebu Kılabe, bunu Hz. Aişe'den
"Müminler içinde en kamil imana sahip olanlar" ibaresiyle rivayet
etti.
[T] Ebu Davud (4682) ve
Tirmizi (1162, "hasen sahih").
185- Hz. Aişe der ki:
Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu: "Kişi güzel ahlakıyla
geceyi ibadetle geçirenin, gündüz oruç tutanın derecesine erer."
[T] İsnadı sahihtir. Ebu
Davud (4798).
186- Ebu'd-Derda'nın
bildirdiğine göre Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu:
"Kime yumuşak huylu olmaktan bir pay verilmişse hayırdan nasibini almış
demektir. Yumuşak huyluluktan payalamayıp mahrum olan kimse ise hayırdan mahrum
olmuş demektir."
Yine Resulullah
(Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Müminin Mizan'daki en ağır şeyi güzel
ahlaktır. Allah kaba ve ahlaksız kişileri asla sevmez" buyurdu.
[T] Tirmizi (2002, 2013,
"hasen sahih").
187- Sehl b. Sa'd'ın
bildirdiğine göre Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu:
"Allah, cömerttir ve cömertliği ve güzel ahlakı sever. Bayağılığı ise
sevmez."
[T] İsnadı hasendir.
Taberani, M. el-Kebır 6/223 (5928) ile M. el-Evsat 3/449 (2964), ve Hakim,
Müstedrek (1/48)
Buna muhalif olarak
Abdurrezzak, bunu Ma'mer kanalıyla Ebu Hazım'dan, o Talha b. Keriz'den
mürselolarak; aynı zamanda Sevri tarafından Ebu Hazım'dan da mürselolarak
rivayet olunmuştur.
188-189- Ebu Hureyre'nin
bildirdiğine göre Hz. Peygamber (Sallallahu aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu:
"Mümin, saf ve cömerttir. Facir ise, hilekar ve alçaktır."
[T] İsnadı hasendir. Ebu
Davud 5/144 (4790).
190- Sehl b. Sa'd'ın
bildirdiğine göre Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu:
"Mümin sevgiyle yaklaşan biridir. Sevmeyen ve sevilmeyen kimse de hayır
yoktur."
[T] Şahidleriyle
hasendir. Ahmed, Müsned (5/335) ve Taberani, M. el-Kebır 6/116 (7544).
191- Bunu Ebü Sahr, Ebü
Hazım kanalıyla Ebü Salih'den, o da Ebü Hureyre'den merfü olarak rivayet etti.
Bu hadis, başka bir
kanalla İbn Mes'üd'dan onun sözü olarak rivayet olunmuştur.
[T] Munkati, Taberani,
M. el-Kebir 9/226 (8976) ve Ahmed, Müsned (2/400).
192- Abdullah b.
Mes'üd'un bildirdiğine göre Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) şöyle
buyurdu: "Kim kolay geçimli, yumuşak huylu, insanlara kolaylık gösterir ve
onlara yakın olursa, Allah onu cehenneme haram kılar."
[T] İsnadında meçhuller
vardır. Ebu Ya'la, Müsned 8/473 (5060).
193- Aynı hadis başka
bir kanalla Ebu Hureyre'den Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in hadisi
olarak "kolay geçimli" ibaresi olmaksızın rivayet olunmuştur.
Ebu'l-Ezher'in Muhadir'den rivayetinde ise Muttalib'in ismi geçmemektedir.
194- Mekhul'un
bildirdiğine göre Resululla 1-ı (Sallallahu aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu:
"Müminler, burnundan bağlanmış ve çekildiği zaman giden, çökertilince
kayaya bile çöken deve gibi kolay geçimli ve yumuşak huyludur."
[T] İsnadı mürseldir.
Kudai, Müsnedu'ş-Şihab (140), Ahmed, Zühd (386) ve Hakim, Müstedrek (1/126).
195- Yahya b. Said, bunu
İbn Abbas'tan irsal ederek Hz. Peygamber'den(Sallallahu aleyhi ve Sellem):
"Mümin, o kadar yumuşak huyludur ki bundan dolayı kendisine ahmak
denilir" hadisini aktarmıştır.
Başka bir yolla mevsul
olarak "yumuşak başlı olup insanlara kolaylık gösteren" ibaresiyle de
rivayet olunmuştur.
[T] Ravileri
güvenilirdir; ancak munkati'dir
196- Sahih bir hadiste
Cabir b. Abdillah'ın bildirdiğine göre Resulullah (Sallallahu aleyhi ve
Sellem): ''Yüce Allah, satışında, alışında ve verdiği borcun ödenmesinde
hoşgörülü olan kulu bağışlasın'' buyurmuştur.
[T] Buhari (4/306).
197- Enes b. Malik der
ki: "Hz. Peygamber (Sallallahu aleyhi ve Sellem) bir kimseyle karşılaşınca
onunla tokalaşır; o kişi elini bırakmadan elini ondan çekmezdi. O kişi yüzünü
çevirmeden Hz. Peygamber (Sallallahu aleyhi ve Sellem) yüzünü ondan çevirmezdi.
Resulullalı'ın (Sallallahu aleyhi ve Sellem), beraber oturduğu bir kişinin
önüne ayaklarını uzattığı görülmemiştir."
[T] Tirmizi 4/654 (2490,
"garib") ve İbn Mace 2/1224 (3716).
198- Enes b. Malik der
ki: "Bir şey(i gizlice) söylemek için ağzını) Resulullah'ın (Sallallahu
aleyhi ve Sellem) kulağına yaklaştıran hiçbir adam görmedim ki o adam başını
Resulullah'tan (Sallallahu aleyhi ve Sellem) uzaklaştırmadıkça Hz. Peygamber
(Sallallahu aleyhi ve Sellem) başını ondan uzaklaştırmış olsun. Yine
Resulullah'ın (Sallallahu aleyhi ve Sellem) elini tutan hiç bir adam görmedim
ki o adam Resulullah'ın (Sallallahu aleyhi ve Sellem) elini bırakmadıkça Hz.
Peygamber (Sallallahu aleyhi ve Sellem) onun elini bırakmış olsun."
[T] İsnadı hasendir. Ebu
Davud 5/146-147 (4794).
199- Ebu Hureyre'nin
bildirdiğine göre Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem):
"Müminin erdemi
dininde, asaleti de ahlakındadır" buyurdu.
[T] Hakim, Müstedrek
(2/163).
200- Bize rivayet
olunduğuna göre Hz. Ömer der ki: "Kişinin saygınlığı diniyle, insanlığı
ahlakıyla, sağlamlığı da aklıyla olur."
[T] İbn Ebi'd-Dünya,
Kitabu'l-Akli vefadlihi (s. 10), Malik, Muvatta (s. 46)
(İnsanlarla) Hoş
Geçinmek
201- Hz. Aişe der ki:
Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) bir kişinin (hoşa gitmeyecek) bir şey
yaptığım öğrendiği zaman: "Falan neden böyle yapıyor" demez: "N
eden bazıları şöyle şöyle yapıyor" derdi.
[T] İsnadı hasendir. Ebu
Davud 5/143 (4788).
202- Enes'in
bildirdiğine göre bir adam süründüğü zafiran sarılığının izi üzerinde olduğu
halde Resulullah'ın (Sallallahu aleyhi ve Sellem) yanına girdi. Hz. Peygamber
(Sallallahu aleyhi ve Sellem) hoşlanmadığı bir şey bulunan bir adama çok az
yönünü dönerdi. Adam çıkınca "Keşke ona şunu (boyayı) yıkamayı emretseydiniz"
buyurdu.
[T] İsnadı zayıftır. Ebu
Davud 4/504 (4182), 5/143 (4789),
203- Hz. Aişe'nin
bildirdiğine göre bir adam Resulullah'ın (Sallallahu aleyhi ve Sellem) yanına
girmek için izin isteyince, Hz. Peygamber (Sallallahu aleyhi ve Sellem):
"Girmesine izin verin. O, kavminin ne kötü adamıdır -veya- oğludur"
buyurdu. Adam girince Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) ona yumuşak
sözler söyledi. Adam çıkınca ben: "Ey Allah'ın Resulü! Adam hakkında: ''O,
kavminin ne kötü adamıdır'' buyurdun; ancak girince ona yumuşak sözler
söyledin" dedim. Hz. Peygamber (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Ey
Aişe! Kıyamet gününde Allah katında insanların en şerlisi, insanların
kötülüğünden korkarak kendisinden uzaklaştığı ya da kendisini terk ettiği
kimsedir" buyurdu.
[T] İsnadı sahihtir.
Buhari (8/38) ve Müslim (4/2002).
204- Muhammed b.
el-Hanefiyye der ki: "Geçinmek zorunda olduğu kişiyle Allah kendisine bir
kurtuluş veya çıkış yolu kılana kadar iyilikle birlikte olup geçinemeyen kişi, gerçekten
hikmet sahibi biri olamaz."
[T] İsnadı sahihtir.
Hattabi, el-Uzle (113).
205- Bize rivayet
olunduğuna göre Sa'sa'a b. Sühan el-Abdi, kardeşinin oğluna: "Müminle
karşılaşınca onunla anlaş, facirle (günahkarla) karşılaşınca ise ondan
uzaklaş" dedi.
[T] İsnadı hasendir.
Hattabi, el-Uzle (113), İbn Ebi Şeybe, Musannef (8/564) ve Hennad, Zühd (217).
206- İbn Ömer'in
bildirdiğine göre Hz. Peygamber (Sallallahu aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu:
"İnsanların arasına karışarak onların eziyetlerine katlanan kimse, halk
arasına karışmayıp eziyete katlanmayan kimseden daha hayırlıdır."
[T] İsnadı hasendir. İbn
Mace 2/1338 (4032) ve Tirmizi 4/662-663 (2507).
Sonraki sayfa için
aşağıdaki link’i kullan: