|
Kişi Yemekten Kalkınca Ne Demelidir? |
5637- Ebu Umame der ki:
Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) yemek yiyip içtikten sonra: "Pek çok,
en güzel, bereketli, yine de karşılık olamayan, hiçbir zaman terk edilemeyecek
ve her zaman kendisine muhtaç olunacak hamdler Rabbimiz olan Yüce Allah'a
mahsustur" diye dua ederdi
İsnadı zayıftır. Ancak
diğer tarikleriyle sahih bir hadistir.
Kattan'ın rivayetinde:
"Sofra kaldırıldığı zaman Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) şöyle
dua ederdi" denilir ve bir öncekinin aynısına: "Yine de karşılık
olamayan (hamdler Rabbimiz olan Yüce Allah'a mahsustur)" eklemesi yapılır.
Buhari bunu Sahih'te Ebu
Asım - Sevr b. Yezid kanalıyla rivayet etmiştir. Bu rivayette bazen: "Bizi
kimselere muhtaç etmeyen ve barındıran Yüce Allah'a bunlara karşılık olamayan
ve hiçbir zaman terk edilemeyecek olan hamdler olsun" lafzını kullanırken,
bazen de: "Verdiklerine karşılık olamayan, hiçbir zaman terk edilemeyecek
ve her zaman kendisine muhtaç olunacak hamdler Rabbimiz olan Yüce Allah'a
mahsustur" lafzını kullanmıştır. - Buhari, et'ime (6/214).
Gayru mekfiy ifadesinden
kasıt, Yüce Allah'ın yemege ihtiyacı olmadıgı için aynı şekilde kendisine
karşılık verilememesidir. Yüce Allah aynı karşılığı beklemeden yiyecek ihsan
eder. Vela muvedda' ifadesinden kasıt ise, Allah katında her zaman kendisine
muhtaç olunacak ve kullar tarafından devamlı istenecek olan şeylerdir .
5638- Nuaym b. Seleme,
Süleym oğullarından olan ashabdan bir
adamdan bildiriyor:
Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) yemeğini bitirdiği zaman:
"Allahım! Sana
hamdolsun. Sen bize yedirip içirdin. Doyurup suya kandıranı. Hiçbir zaman terk
edilemeyecek ve her zaman kendisine muhtaç olunacak hamdler Rabbimiz olan Yüce
Allah'a mahsustur" derdi.
Tahric: İsnadı zayıftır.
Ahmed, Müsned (4/236).
5639- Ebu Said
el-Hudri'nin bildirdiğine göre Allah Resutü (Sallallahu aleyhi ve Sellem) yemek
yemeyi bitirdiği zaman: "Bizi yediren, içiren ve Müslümanlardan kılan
Allah'a hamd olsun" diye dua ederdi.
Tahric: İsnadı zayıftır.
Ebu Davud 4/187 (3850), Tirmizi 5/508 (3457) ve İbn Mace 2/1092 (3283).
5640- İbn A'bud
bildiriyor: Ali b. Ebi Talib: "Ey İbn A'bud! Yiyeceğin hakkı nedir?"
diye sorunca: "Ey İbn Ebi Talib! Nedir?" dedim. Bunun üzerine:
"Yemek önüne konulduğu zaman: ''Bismillah (= Allah'ın adıyla). Allahım!
Bize verdiğin bu rızkı bereketli kıl'' demendir" karşılığını verdi. Sonra:
"Ey İbn A'bud! Yemeğin şükrü nedir biliyor musun?" diye sordu.
"Nedir?" dediğimde: "Yemeğin şükrü, sana yemek verildiği zaman:
''Bizi yediren ve içirene hamd olsun'' demendir" karşılığını verdi.
Sonra Da'vat kitabında
bu konuda geçen diğer duaları zikretti.
Tahric: İsnadı zayıftır.
Abdullah b. Ahmed, Zevaidu'l-Müsned (1/153) ve İbn Ebi Şeybe, Musannef(8/122).
5641 - İbn Abbas der ki:
Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu: "Sizden biri yemek
yediği zaman: ''Allahım! Bunu bize bereketli kıl ve bize bundan daha
hayırlısını yedir'' desin. Süt içtiği zaman da: ''Allahım! Bunu bize bereketli
kıl ve bunu bize arttır'' desin. Çünkü sütten başka yemeğin ve suyun yerini
tutan bir şey yoktur ...
Tahric: İsnadı zayıftır.
Nesai, Amelu'l-Yevm ve'l-Leyle (286) ve İbnu's-Sünni, Amelu'l-Yevm ve'lLeyle
(476).
5642- Enes b. Malik'in
bildirdiğine göre Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) yemek yediği zaman:
"Bizi yedirip doyuran ve içirip suya kandıran Allah'a hamd olsun"
diye dua ederdi.
İsnadında bir sakınca
yoktur.
5643- Haris b. Suveyd
der ki: Selman el-Farisi yemek yediği zaman:
"Bizi kimselere
muhtaç etmeyen ve rızkımızı bol tutan Allah'a hamd olsun" diye dua ederdi.
Tahric: Ravileri güvenilirdir.
İbn Ebi Şeybe, Musannef (8/120, 121) ve Abdurrezzak, Musannef 10/424,425
(19578).
5644- Hz. Aişe der ki:
Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Yemeği yediğiniz zaman onu
Allah'ı zikir ve namazia eritin. Yemekten sonra hemen uyursaniZ kalbiniz
katliaşır" buyurmuştur.
Bu, münker bir hadistir.
Zayıf olan ravi Bezi' bunu rivayette tek kalmıştır.
Tahric: İsnadı çok
zayıftır. İbn Nasr, Kıyamu'l-Leyl (sh. 36), İbn Adiy, el-Kamil (2/493), Ukayli,
ed-Vuafa (1/156), İbn Hibban, el-Mecruhin (1/190),Ebu Nuaym, Ahbaru lsbehan
(1/96) ve İbnu's-Sünni, Amelu'l- Yevm ve'l-Leyle (490).
5645- Cüneyd( -i
Bağdadi) der ki: Şükrün edası, verilen nimete karşılık Allah'a masiyet
işlenmemesidir. Kimin dili Allah'ı zİkretmek ile meşgul olursa güler bir şekilde
cennete girer. şüphesiz ki kartalın yuvasına sığınması gibi Allah'ın zİkrine
sığınan kullar vardır."
Ravileri güvenilirdir.
Rivayet edilene göre
Ömer b. el-Hattab: "Yemeği yediğiniz zaman onu Allah'ı zİkir ile eritin.
çünkü yemekten sonra uyumak, kalbinizi katılaştırır" demiştir.
5646- Enes b. Malik'in
bildirdiğine göre Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem):
"Muhakkak ki Allah.
bir şey yedikten veya bir şey içtikten sonra kendisine hamd eden kuldan razı
olur" buyurmuştur.
İsnadı sahihtir.
Müslim bunu Sahih'te Ebu
Bekr b. Ebi Şeybe - Ebu Usame kanalıyla rıvayet etmıştır. ... - Müslim 3/2095
(89).
5647- Ebu'z-Zahiriyye
der ki: "Yemek yiyip de Allah'a hamd etmeyen hiç kimse yoktur ki o yemeği
çalmış gibi olmasın."
Tahric: İsnadı hasendir.
Ebu Nuaym, Hilye (6/100).
Bir sonraki konu için aşağıdaki link’e
tıklayın: