|
FETİH SURESİ |
2254- Zeyd b. Eslem,
babasından bildirir: Resulullah'ın (Sallallahu aleyhi ve Sellem) yolculuklarından
birinde Ömer b. el-Hattab da bulunuyordu. Ömer, Resulullah'a (Sallallahu aleyhi
ve Sellem) bir soru sordu, ancak cevap alamadı. Bir daha sorunca Hz. Peygamber
(Sallallahu aleyhi ve Sellem) yine cevap vermedi. Ömer üçüncü defa sorunca Resulullah
(Sallallahu aleyhi ve Sellem) yine cevap vermedi. Bunun üzerine Ömer kendi
kendine: "Ey İbnu'l-Hattab! Annen sensiz kalsın emi! Allah Resulü'ne
(Sallallahu aleyhi ve Sellem) üç defa soru sordun, ancak sana cevap
vermedi" demeye başladı.
Ömer sonrasını şöyle
anlattı: Devemi sürüp insanların ön tarafına geçtim. Zira hakkımda vahiy
inmesinden de çekiniyordum. Ancak çok zaman geçmedi ki birinin beni çağırdığını
işittim. Hakkımda vahiy nazil olduğunu düşünerekten Allah Resulü'nün
(Sallallahu aleyhi ve Sellem) yanına gelip selam verdim. Hz. Peygamber
(Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Bu gece bana bir sure nazif oldu ki benim
için dünya ve üzerindekilerden daha iyidir" buyurdu ve: "Şüphesiz biz
sana apaçık bir fetih verdik. Böylece Allah senin geçmiş ve gelecek günahını
bağışlasın, üzerindeki nimetini tamamlasın ve seni dosdoğru bir yola
iletsin"[Fetih 1,2] şeklinde Fetih Süresi'ni okudu.
İsnadı sahihtir.
Buhari, Sahih'de Ka'nebi
ve başkasından zikretmiştir. - Buhari, tefsir (6/43).
Bir sonraki konu için aşağıdaki link’e
tıklayın: