|
İBNÜ’L-ESİR |
5. CİLT |
ASKERLERİN TAHİR'E KARŞI
AYAKLANMALARI
Bu
yıl Emin'in öldürülmesinden beş gün sonra, askerler Tahir'e karşı ayaklandılar.
Bunun sebebi şu idi:
Askerler
Tahir'den mal istediler, fakat Tahir'in yanında onlara verecek bir şey yoktu.
Bu yüzden ayaklanarak O'nu zor durumda bıraktılar. Tahir bu ayaklanmanın varoş
halkıyla askerlerinin işbirliği yapması neticesinde meydana geldiğini
sanıyordu. Halbuki varoş halkından herhangi bir hareket görülmedi. Tahir
korkusundan kaçtı ve Akraruf'a gitti. Bu arada askerler O'nun bir kısım
mallarını yağma ettiler.
Tahir,
Emin öldürüldüğü zaman şehrin (Bağdat'ın) bütün kapılarının muhafaza altına
alınmasını emretti. Ayrıca. Emin'in iki oğlu Abdullah ve Musa ile birlikte
annesi Zübeyde'yi şehirden çıkararak onları bir kayıkla Yukarı Zab üzerinde
bulunan Humeyniya'ya gönderdi. Bundan sonra da Abdullah ile Musa'nın Horasan'da
bulunan amcaları Me'mlin'un yanına götürülmelerini emretti.
Tahir'e
karşı ayaklanan askerler: "Musa! Mansur!" diye nümayiş yapmağa
başladılar. Bu bağınp çağırmalar iki gün sürdü. Halk ise Emin'in iki oğlu
Abdullah ile Musa'nın şehirden uzaklaştırılmasını tasvip ediyordu. Tahir
Akraruf'a kaçtığı zaman bir grup kumandan Bağdat'ı terk ederek O'nunla beraber
gittiler. Tahir bu arada fazla vakit geçinnedi Bağdat'ta kendisine başkaldıran
askerlerle varoş halkına karşı savaş hazırlığına başladı. Bağdat'ı terk ettiği
sırada burada kalan kumandanlar ile şehrin ileri gelenleri O'nun savaş
hazırlığı içerisinde bulunduğunu öğrenir öğrenmez hemen yanına geldiler ve özür
dilediler. Ayrıca bu ayaklanma hareketini kendilerini bilmeyen bir takım
sefihler ile tecrübesiz gençlerin başlattıklarını ileri sürerek
bağışlanmalarını dilediler ve özürlerinin kabul edilmesini istediler.
Bunun
üzerine Tahir onlara şöyle dedi: "Benim Bağdat'ı terk ederek sizden
uzaklaşmam sizinle yeniden savaşmak içindir. Allah'a yemin ederim ki, eğer bir
daha böyle bir harekete girişirseniz, ben de sizin hakkınızdaki eski düşünceme
dönerim ve sizi hoşlanmadığınız bir durumla karşı karşıya bırakırım."
Tahir, bu sözleriyle onlara gözdağı verdi ve ayrıca dört aylık yiyecek
verilmesini emretti.
Bu
arada Bağdat halkının gün görmüş yaşlılarından ileri gelen bir grup ile Amire
Ebü Şeyh b. Amire el-Esedi, Tahir'in yanına geldiler, ne Bağdat halkından ve ne
de Ebna'dan herhangi bir kimsenin kendisine karşı harekete geçmediğine dair
yemin ettiler, ayrıca kendilerini temsilen geldikleri halkın kendisine karşı herhangi
bir harekete girişmeyeceklerini de garanti ettiler. Bunun üzerine Tahir'in
öfkesi geçti, onları affetti; böylece harp sona erdi, doğuda ve batıda bulunan
bütün insanlar Me'mun'un halifeliği altında toplanıp boyun eğdiler.
BİR SONRAKİ
SAYFA İLE DEVAM ETMEK İÇİN AŞAĞIDAKİ İSME TIKLA
NASR b. ŞEBES
el-UKAYLİ'NİN ME'MUN'A KARŞI KOYMASI