|
İBNÜ’L-ESİR |
4. CİLT |
ŞEVZEB
HARİCİ'NİN ÖLÜMÜ
Bunun
baş kaldırışını ve Ömer bin Abdülaziz'le yazışmalarını, münazaralarını görmüştük.
Ömer ölünce Küfe Emiri Abdülhamid bin Abdurrahman bin Zeyd bin Hattab, Yezid
bin Abdülmelik'in gözünde itibar kazanmayı istedi. Muhammed bin Cerir'e yazarak
Şevzeb'le savaşmasını emretti. Zaten Şevzeb'in iki elçisi geri dönmemiş ve bu
yüzden Şevzeb Ömer'in ölümünden haberdar olmamıştı.
Muhammed'in
harbe hazırlandığını görünce Şevzeb O'na haber gönderdi ve: "Henüz müddet
dolmadı, niçin acele ediyorsunuz? İki elçi gelinceye kadar birbirimize
dokunmayacağımıza dair söz vermedik mi?" dedi.
Muhammed:
"Sizi bu şekilde bırakmamız mümkün değiL." deyince de Hariciler
(isyancılar): "Bunlar bunu ancak salih insan (Ömer) ölünce
yapabilirler." diyerek Ömer'in ölmüş olduğuna kanaat getirdiler.
Savaşa
tutuştular, Haricilerden bir grup isabet aldı, Küfe ehlinin pek: çoğu öldürüldü
ve hezimete uğradılar. Muhammed bin Cerir kaba etinden yaralandı, Küfe'ye
geldi. Küfe'ye gelinceye kadar Muhammed'in peşine düştüler. sonra tekrar
yerlerine döndüler.
Şevzeb
iki arkadaşını beklemeğe koyuldu. Elçiler gelerek Ömer'in öldüğünü haber
verdiler. Yezid gönderdiği iki bin kişiyle beraber Temim bin HuMb'ın
yanındakileri de gönderdi. Yezid'in onları Ömer'in bıraktığı hal üzere
bırakmayacağını haber verdi. Temim'e ve Yezid'e lanet ettiler. Temim'in
askerleriyle savaştılar, Temim'i ve arkadaşlarını öldürdüler. Bir kısmi
Küfe'ye. bir kısmı Yezid'e sığındı. Yezid onlara Necde bin Hakem Ezdi'yi
gönderdi Bunu da katledip askerlerini bozguna uğrattılar, fakat kendilerinden
de bir gnç insan öldürüldü. Şevzeb'in amcasının oğlu Hüdbe öldürülenler
arasındaydı.
Eyyüb
bin Havali bunlara mersiye yazmıştır.
Mesleme
bin Abdülmelik Küfe'ye gelinceye değin Hariciler yerlerind': kalmışlardır.
Küfeliler Şevzeb'in durumunu Mesleme'ye şikayet ettiler ve O'nu biraz
korkuttular. Mesleme Şevzeb'in üzerine Said bin Arar Haraşi'yi yüz bin kişiyle
gönderdi. Said Şevzeb'in bulunduğu yere geldi. Şevzeb ve arkadaşları durumu
görünce bunlarla başa çıkamayacaklarını anladılar. Şevzeb arkadaşlarına: "Kim
şehitlik istiyorsa işte ayağına gelmiştir, kim de dünyayı istiyorsa işte o da
gitmiştir." dedi. Şevzeb'in bu sözü üzerine kılıçlarının kınlarını
kırdılar ve Said'in ordusuna hücum ettiler. Bir kaç defa onları dağıttılar,
hatta Said yenilip rezil olmaktan bile korktu. Sonra arkadaşlarını kınayarak:
"Şu
kadarcık gruptan mı korkuyorsunuz? ‘‘La ebeleküm."(1) Ey Şam ehli! Bu da
sizin savaşlarınızdan bir savaştır." dedi ve onları teşvik etti. Bunun
üzerine Said'in askerleri Şevzeb'i ve adamlarını çiğneyip geçerek onları
katletti.
BİR SONRAKİ
SAYFA İLE DEVAM ETMEK İÇİN AŞAĞIDAKİ İSME TIKLA