|
İBNÜ’L-ESİR |
4. CİLT |
EBU'L-VERD'İN
VE ŞAM HALKININ BAŞKALDIRMASI
Yine
bu yılda Ebu'l-Verd Müczat bin el-Kevser bin Züfer bin el-Haris elKilabi
başkaldırdı. Bu, Mervan'ın arkadaşlarından ve komutanlarındandı.
Bunun
sebebi şuydu:
Mervan
mağlup olunca Ebu'l-Verd Kınnesrin'de kaldı, Abdullah bin Ali oraya geldiğinde
de bey'at etti ve asker olarak O'na katılanlar arasına girdi. Mesleme bin
Abdülmelik'in oğlu Balis ve Naure de Ebu'l-Verd'in komşularıydı. Abdullah bin
Ali'nin komutanlarından birisi Balis'e geldi; Mesleme'nin oğluyla hanımlarını
aldı, götürdü. İçlerinden bir kısmı bunu Ebu'l-Verd'e şikayet ettiler.
Ebu'l-Verd de ‘‘Husaf’‘ denilen çiftliğinden çıktı, komutanı ve beraberinde
olanları öldürdü. Beyaz elbise giydiğini ve Abdullah'a isyan ettiğini açığa
vurdu, ayrıca Kınnesrin halkını da bu işe davet etti ve onların hepsi de beyaz
elbise giydiler. Seffah o gün Hire'deydi. Abdullah bin Ali de (önceden
zikrettiğimiz üzere) Belka, Havran ve Beseniyye topraklarında Habib bin Mürre
ile harp etmekteydi.
Abdullah
Kınnesrin halkının beyaz elbise giydiğini ve kendisine isyan ettiklerini
öğrenince Habib bin Mürre ile sulh antlaşması yaptı ve Ebu'l-Verd ile
karşılaşmak için Kınnesrin'e doğru yola çıktı. Şam'a uğradı, orada Ebü Ganim
Abdülhamid bin Rib'i et-Tai'yi dört bin askerle yerine vekil bıraktı. Şam'da
Abdullah'ın ailesi, evlatlarının anneleri ve malları vardı. Hıms'a gelince Şam
halkı ahitlerini bozdular, beyaz elbise giydiler ve Osman bin Abdüla'la bin
Süraka el-Ezdi ile beraber ayaklanarak Ebu Ganim ve beraberindekilerle
karşılaşıp onları yendiler. Ebu Ganim'in adamlarını feci bir şekilde
öldürdüler. Abdullah'ın bıraktığı ağırlıkları yağmaladılar, ailesine ise
dokunmadılar ve isyan konusunda görüş birliğine vardılar. Abdullah yürüdü.
Ebu'l-Verd'in yanında da Kinnesrin halkından bir kalabalık toplanmıştı. Bunlar
Hıms ve Tedmür halkından kendilerine yakın olanlarla mektuplaştılar. Hıms ve
Tedmür halkından başlarında Ebu Muhammed bin Abdullah bin Yezid bin Muaviye
olduğu halde binlerce kişi bunlara geldi ve Ebu Muhammed'e bey'ate davet
ettiler. "Bu, o anılan Süfyani'dir." dediler. Bunlar kırk bin
civarında idiler, Mercü'lAhrem'de ordugahlarını kurdular. Abdullah bin Ali
bunlara yaklaştı ve on bin kişilik bir kuvvetle kardeşi Abdüssamed bin Ali'yi
üzerlerine gönderdi. Kınnesrin ordusuna komuta eden Ebü'l-Verd idi, harpten iyi
anlayan bir kimse idi, ordusunu başarıyla savaşa sürdü. İki taraftan da
öldürülenler çok oldu. Abdüssamed ve yanındaki askerler tutunamayıp dağıldı ve
bunlardan binlercesi öldürüldü. Abdüssamed de canını kardeşi Abdullah'ın yanına
zor attı. Abdullah yanında komutanlardan bir topluluk olduğu halde geldi,
ikinci defa Mercü'iAhrem'de karşılaştılar. Şiddetli bir savaş oldu. Abdullah
sebat edip dayandı,
Ebu'l-Verd'in
askerleri ise bozguna uğradı. Ebu'I-Verd yanındaki beş yüz kişi ile direndi ise
de neticede hepsi öldürüldüler. Ebu Muhammed ve kendisiyle birlikte olanlar
kaçtılar, Tedmür'e sığındılar. Abdullah Kınnesrin halkına eman verdi, siyah
elbise giydiler, kendisine bey'at ettiler ve itaati altına girdiler.
Abdullah
bin Ali sonra beyaz elbise giyip isyan ettikleri için Şamlılar üzerine yöneldi.
Yaklaşınca insanlar kaçtı ve bir savaş olmadı. Abdullah Şam halkına da eman
verdi, onlar da O'na bey'at ettiler. Ellerinde bulunan malları almadı.
Ebu
Muhammed gizlenerek kaçtı, Hicaz toprağına vardı, Mansur'un zamanına kadar da
burada gizlenerek kaldı. Mansur'un valisi Ziyad bin Abdullah el-Harisi yerini
haber alınca süvariler gönderdi, bunlar savaşarak O'nu öldürdüler ve iki oğlunu
esir ettiler. Ziyad, Ebu Muhammed bin Abdullah esSüfyani'nin başı ile iki
oğlunu Mansur'a gönderdi. Mansur iki oğlunu serbest bırakarak eman verdi.
Bir
rivayete göre; Abdullah'ın Ebu'I-Verd ile yaptığı savaş 133 senesi Zilhicce
ayının sonunda idi.
BİR SONRAKİ
SAYFA İLE DEVAM ETMEK İÇİN AŞAĞIDAKİ İSME TIKLA
EL-CEZİRE HALKININ
BEYAZ ELBİSE GİYMELERİ VE SEFFAH'A BAŞKALDIRMAK İSTEMELERİ