|
İBNÜ’L-ESİR |
3. CİLT |
ABDULLAH
BİN HARİS'İN BASRA VALİLİĞİ
Kays
ile Nu'man kendi aralarında anlaşıp, Kays da Nu'man'ın emir tayin edeceği kimseyi
kabul edeceğini belirttikten sonra Nu'man Kays'a karşı bu konuda şahitler
tutmuş ve hem Kays' dan ve hem de halktan seçeceği kimseyi kabul edeceklerine
dair söz ve teminat almıştı. Daha sonra Nu'man Abdullah bin el-Esved'in yanına
giderek elinden yakalamış ve O'na bazı konuları şart koşmuştu. Öyle ki, herkes
O'nun Abdullah'a bey'at ettiğini sanmıştı. Arkasından O'nu bırakıp Abdullah bin
Haris bin Nevfel bin Haris bin Abdulmuttalib'in elini yakalamıştı. Bu
Abdullah'ın lakabı ''Befabe'' idi. Elini yakaladığı bu Abdullah'a aynı şekilde
birtakım şartlar koştuktan sonra Allah'a hamd-ü sena edip Peygamber (S.A.V.)'i
zikretmiş, O'nun yakınlarının ve akrabalarının haklarını dile getirdikten sonra
şunları söylemişti: "Ey insanlar! Peygamberinizin amca çocuklarından ve
annesi Ebu Süfyan'ın kızı Hind olan bir adamın nesini ayıplayabilirsiniz? Bu
yönetim işi zaten onlar arasındaydı. O sizin kız kardeşinizin oğludur."
Arkasından O'nun elini tutarak: "Ben, sizin için bunu seçmiş
bulunuyorum." demiş, halk da: "Biz de razı olduk." diye
seslenmişlerdi. Arkasından O'na bey'at ettiler ve alıp, emirlik sarayına
götürdüler, O da orada yerleşti. Bu olay 64. yılın Cumadelahire (Ocak-Şubat
684) ayının başlarında olmuştu.
Ferezdak
O'na yapılan bey'at konusunda şu beyiti söylemiştir:
''Ben
çok kimseye bey'at ettim ve bu bey 'ata vefa görmedim. Ben çok kimseye bey'at
ettim ve bu bey'ata vefa gösterdim. Bebbe'ye de bey 'at ettim, pişman da
değilim.''
BİR SONRAKİ
SAYFA İLE DEVAM ETMEK İÇİN AŞAĞIDAKİ İSME TIKLA