|
İBNÜ’L-ESİR |
3. CİLT |
ŞAMLILAR'IN
EL-CEZİRE HALKINA SALDIRMALARI
Bu
yıl içinde Muaviye, Abdurrahman bin Kabas bin Eşyem'i Cezire bölgesine göndermişti.
Burada Horasan'da bulunan el-Kermani'nin dedesi Şebib bin Amir görev
yapmaktaydı. Şebib Nusaybin'de bulunuyordu. Hit'de bulunan Kümeyi bin Ziyad'a
haber göndererek Şam'dan dönenler hakkında bilgi vermişti. Kumeyl bin Ziyad,
Şebib bin Amir'e yardım etmek üzere altı yüz atlı ile yanına varmıştı.
Abdurrahman'a ve yanında bulunan Maan bin Yezid esSülemi'ye yetişmiş, onlara
saldırarak çarpışmış ve her ikisini hezimete uğratarak askerlerini mağlüp edip
Şamlılardan birçok kimseyi öldürmüş ve kaçanları takip ederek hiç bir yaralıya
da yardım edilmemesini emretmişti. Bu çarpışmalarda Kumeyl'in adamlarından da
iki kişi öldürülmüştü. Kumeyl durumu ve elde ettiği zaferi Hz. Ali'ye
bildirince Hz. Ali kendisinden hoşnut olduğunu bildiren bir cevabi mektup yazıp,
memnuniyetini belirtmişti, çünkü daha evvel zikrettiğimiz gibi Hz. Ali Kümeyi
bin Ziyad'a son derece kızgın idi.
Şebib
bin Amir Nusaybin'den gelip Kumeyl'in Şamlılara karşı çarpışmalara giriştiğini
ve zafer elde ettiğini görüp O'nu kutlamış ve kaçan Şamlıları takip ederek
Fırat'ın karşı yakasına kadar geçerek onları izlemiş ve Baalbek'e varıncaya
kadar önüne çıkan kimselere karşı akınlar düzenlemişti. Muaviye Habib bin
Mesleme'yi O'nun üzerine göndermiş, fakat Şebib'e yetişememişti. Şebib bin
Aznir Irak'a varıncaya kadar bütün bu bölgede bulunan muhaliflerin davarlarına
el koymuş, silahlarını ve atlarını ellerinden alıp Nusaybin'e geri dönmüş ve
durumu Hz. Ali'ye mektupla bildirmişti. Hz. Ali O'na bir mektup yazarak
Müslümanların mallarına el uzatmamasını, ancak savaş aracı olan silah ve atları
almasını söylemiş ve şöyle demişti: "Allah Şebib'e merhamet eylesin! O
akını ta uzaklara kadar sürdürmüş ve yardımı da acele yapmıştı."
BİR SONRAKİ
SAYFA İLE DEVAM ETMEK İÇİN AŞAĞIDAKİ İSME TIKLA
HARİS BİN NİMRE
ET-TENUHİ'NİN AKINI