|
İBNÜ’L-ESİR |
2. CİLT |
SİCİSTAN'IN
FETHİ
Asım
bin Artır, Sicistan'a doğru gazaya çıkmış, arkasından Abdullah bin Umeyr de
O'na katılmıştı. Sicistan halkı Müslüman orduyu karşılamış ve aralarında ülkelerinden
uzak bir yerde şiddetli çarpışmalar meydana gelmişti. Bu çarpışmalar sonunda
Müslümanlar Sicistanlıları hezimete uğratmışlar ve onları Zerene Kalesi'ne
varıncaya kadar kovalayıp muhasara altına almışlar Sicistan-Mah arazilerini
yarıp geçmişlerdi. Nihayet, bu muhasara esnasında Sicistanlılar Zerenc Kalesi
üzerine sulh akdetmeyi dilemiş ve iki araziden birisini, bir ormanı Zerenc'e
karşı Müslümanlara verip bu şartlar üzerine sulh yapmayı dilemişlerdi. Fakat
Müslümanlar bu ormandan kendilerine bir zarar dokunabileceğini düşünerek böyle
bir anlaşma yapmaya yanaşmamışlar ve Sicistanlıları harç ödemek üzere
yerlerinde bırakmışlardı. Sicistan Horasan'dan daha büyÜk ve daha uzakta idi.
Buranın ahalisi Kandahar, Türkler ve diğer mevcut milletlerle çarpışıp
dururlardı. Onların bu halleri Muaviye zamanına kadar sürmüştür. Sicistan'ın
şahı bulunan kişi, kardeşi Rudbil'den kaçarak Amul şehrine sığınmış ve Selm bin
Ziyad'a, yaklaşarak anlaşma yapmaya yanaşmıştı. O günlerde Sicistan Valisi olan
İbn Ziyad, bu yakınlaşmaya sevinerek onlarla anlaşma yapmış ve onları Amul'a
yerleştirmişti. Durumu da Halife Muaviye'ye bildirmiş, böyle bir anlaşmayı bir
zafer telakki ederek durumdan sevindiğini belirtmişti. Fakat Muaviye, İbn
Ziyad'a bir mektup yazıp: "Benim yeğenim beni üzen bir şeye seviniyor,
fakat bir gün gelip o duruma üzülecektir." demişti. Bunun üzerine İbn
Ziyad da Muaviye'ye mektup yazarak: "Niçin ey mü'minlerin emiri?"
diye sormuş, Muaviye de: "Amul ile Zerenc şehirleri arasında bir hayli zor
geçitler ve dağlık bir bölge vardır. Halk da hainlik etmeye ve gadra son derece
meyilli olan kimselerdir. Yarın durumlar sıkışınca bunlar en az verecekleri bir
zararla Amul şehri üzerine hücum edip burayı tümüyle istila ederler."
şeklinde karşılık vermiş ve İbn Ziyad'ın yapmış olduğu anlaşma gereğince,
onları yerlerinde bırakmıştı. O'nun ölümünden sonra anlaşmayı yapmış olan şah
nankörlük etmiş, Amul'u ele geçirip Rudbil'e saldırmış, Rudbil'de olduğu yerde
kendisini ondan korumaya çalışmıştı. Şah bundan da memnun olmayıp daha da ileri
giderek Zerenc'e hakim olmayı ve ele geçirmeyi tamah etmişti. Zerenc'e varıp
buradakileri muhasara etmiş, onları Basra'dan yardım gelinceye kadar muhasara
altında tutmuştu. Bu iller Muaviye vefat edinceye kadar karışık ve gayet zelil
bir durumda kalmışlardı.
Sicistan'ın
fethi ile ilgili olarak başka rivayetler de vardır. Bunları ilerde anlatacağız.
BİR SONRAKİ
SAYFA İLE DEVAM ETMEK İÇİN AŞAĞIDAKİ İSME TIKLA