|
İBNÜ’L-ESİR |
2. CİLT |
FİRAD
VAKASI
Daha
sonra Halid, Rudab'dan Firad üzerine yürüdü. Firad, Şam, Irak ve Cezire
arasında bir yerdedir. Savaşlar peşpeşe olduğundan burada oruç açtı.
Bizanslılar hamiyete gelerek kendilerine komşu olan silahlı Farslardan yardım
istediler, onlar da yardım ettiler. Onlarla birlikte Tağlib, İyad ve Nemr'e
mensup kimseler de bir araya gelerek hep birlikte Halid'in üzerine yürüdüler.
Fırat'a vardıklarında Halid'e:
"Ya
siz nehri geçip yanımıza geliniz yahut da bizler nehri geçip yanınıza
gelelim" deyince, Halid onlara: "Siz geçiniz" dedi.
Bu
sefer onlar: "O zaman yolumuzdan çekil ki nehri geçebilelim"
dedilerse de Halid:
"Hayır,
çekilmem, daha aşağıdan nehri geçip geliniz" diye cevap verdi.
Bu
sefer onlar da Halid'in bulunduğu yerin alt tarafından nehri geçtiler. Halid,
gözlerinde oldukça büyüdü. Bizanslılar: "Artık bugün her şeyinizi ortaya
koyunuz ki kimin sebat edeceğini, kimin de kaçacağını iyice belleyelim"
dediler. Onlar da öyle yaptılar ve şiddetli bir çarpışmaya tutuştular.
Bizanslılar ve beraberlerinde olanlar bozguna uğradılar. Halid, Müslümanlara
aralıksız olarak onları öldürmeye devam etmelerini emretti. Savaşta ve
kaçanların takibi sırasında yüz bin kişi öldürüldü. Halid, Firad'da on gün
kaldıktan sonra Zilkade ayının bitmesine beş gün kala Hire'ye dönüleceğini ilan
etti. Şecer bin el-Eazz'ı öncülerin başına geçirdi ve kendisinin de aralarında
bulunduğu intibaını uyandırdı.
BİR SONRAKİ
SAYFA İLE DEVAM ETMEK İÇİN AŞAĞIDAKİ İSME TIKLA