HİTAB VE NEBİ S.A.V.’İN TERİKESİ
باب
الْقَوْلِ
إِذَا
سَمِعْتَ
الرَّعْدَ
11.
Gök Gürültüsü Duyulunca Ne Denir?
حَدَّثَنِي
مَالِكٌ،
عَنْ عَامِرِ
بْنِ عَبْدِ
اللَّهِ بْنِ
الزُّبَيْرِ،
أَنَّهُ
كَانَ إِذَا
سَمِعَ
الرَّعْدَ
تَرَكَ الْحَدِيثَ
وَقَالَ :
سُبْحَانَ
الَّذِي
يُسَبِّحُ
الرَّعْدُ
بِحَمْدِهِ
وَالْمَلاَئِكَةُ
مِنْ
خِيفَتِهِ.
ثُمَّ
يَقُولُ :
إِنَّ هَذَا
لَوَعِيدٌ
لأَهْلِ
الأَرْضِ
شَدِيدٌ.
Abdullah b.
Zübeyr'in oğlu Amir, gök gürültüsünü duyduğu zaman konuşmayı bırakır ve şöyle
derdi:
«Gök gürlemesi
hamd ile, melekler de korku ile onu tesbih eder.»[Rad, 13] Bundan sonra da:
«Bu, elbette ki
yeryüzündekilere şiddetli bir tehdittir» derdi.