HİTAB VE NEBİ S.A.V.’İN TERİKESİ
DEVAM:
7. Yalan Ve Doğru Sözler
وَحَدَّثَنِي
مَالِكٌ،
أَنَّهُ بَلَغَهُ،
أَنَّ عَبْدَ
اللَّهِ بْنَ
مَسْعُودٍ
كَانَ
يَقُولُ : لاَ
يَزَالُ
الْعَبْدُ
يَكْذِبُ،
وَتُنْكَتُ
فِي قَلْبِهِ
نُكْتَةٌ
سَوْدَاءُ
حَتَّى
يَسْوَدَّ
قَلْبُهُ
كُلُّهُ،
فَيُكْتَبَ
عِنْدَ
اللَّهِ مِنَ
الْكَاذِبِينَ(
İmam Malik'in
rivayet ettiğine göre Abdullah b. Mesud (r.a.) şöyle derdi:
Kul yalan konuşmaya
devam ettikçe, Allah katında yalancılardan yazılıncaya ve kalbinin tamamı
karanncaya kadar kalbinde siyah bir leke belirir.
Mevkuftur,
hükmü merfudur. Çünkü bu konuda içtihada yer yoktur.