DEVAM:
3. Hastaların Alacağı Ecir
وَحَدَّثَنِي
عَنْ
مَالِكٍ،
عَنْ يَحْيَى بْنِ
سَعِيدٍ،
أَنَّ
رَجُلاً
جَاءَهُ الْمَوْتُ
فِي زَمَانِ
رَسُولِ
اللَّهِ r،
فَقَالَ
رَجُلٌ :
هَنِيئاً
لَهُ مَاتَ
وَلَمْ
يُبْتَلَ
بِمَرَضٍ.
فَقَالَ
رَسُولُ اللَّهِ
r
: « وَيْحَكَ
وَمَا
يُدْرِيكَ
لَوْ أَنَّ
اللَّهَ
ابْتَلاَهُ
بِمَرَضٍ،
يُكَفِّرُ
بِهِ مِنْ
سَيِّئَاتِهِ
»(
Yahya b.
Said'den: Resuluîlah Sallallahu Aleyhi ve Sellem zamanına ölen bir zat hakkında
birisi:
«— Ne mutlu ona!
Bir hastalığa tutulmadan vefat etti.» dediğinde, Resuluîlah Sallallahu Aleyhi
ve Sellem:
«— Vah yazık!
Bilmiyorsun ki eğer Allah onu bir hastalığa müptela kılsaydı, onu günahlarına
kefaret kılardı.» buyurdu.