DEVAM:
1. Kader Hakkında Konuşmanın Yasaklanması
وَحَدَّثَنِي
يَحْيَى،
عَنْ
مَالِكٍ، عَنْ
زَيْدِ بْنِ
أبِي
أُنَيْسَةَ،
عَنْ عَبْدِ
الْحَمِيدِ
بْنِ عَبْدِ
الرَّحْمَنِ
بْنِ زَيْدِ
بْنِ
الْخَطَّابِ،
أَنَّهُ
أَخْبَرَهُ،
عَنْ
مُسْلِمِ
بْنِ يَسَارٍ
الْجُهَنِىِّ،
أَنَّ عُمَرَ
بْنَ
الْخَطَّابِ
سُئِلَ عَنْ
هَذِهِ الآيَةِ
: ( وَإِذْ
أَخَذَ
رَبُّكَ مِنْ
بَنِى آدَمَ
مِنْ
ظُهُورِهِمْ
ذُرِّيَّتَهُمْ
وَأَشْهَدَهُمْ
عَلَى
أَنْفُسِهِمْ
أَلَسْتُ
بِرَبِّكُمْ
قَالُوا
بَلَى
شَهِدْنَا أَنْ
تَقُولُوا
يَوْمَ
الْقِيَامَةِ
إِنَّا
كُنَّا عَنْ هَذَا
غَافِلِينَ )
[الأعراف : 172].
فَقَالَ
عُمَرُ بْنُ
الْخَطَّابِ :
سَمِعْتُ
رَسُولَ اللَّهِ
r
يُسْأَلُ
عَنْهَا،
فَقَالَ
رَسُولُ
اللَّهِ r : « إِنَّ
اللَّهَ
تَبَارَكَ
وَتَعَالَى
خَلَقَ
آدَمَ، ثُمَّ
مَسَحَ
ظَهْرَهُ
بِيَمِينِهِ،
فَاسْتَخْرَجَ
مِنْهُ
ذُرِّيَّةً
فَقَالَ:
خَلَقْتُ
هَؤُلاَءِ
لِلْجَنَّةِ،
وَبِعَمَلِ
أَهْلِ
الْجَنَّةِ
يَعْمَلُونَ،
ثُمَّ مَسَحَ
ظَهْرَهُ
فَاسْتَخْرَجَ
مِنْهُ
ذُرِّيَّةً
فَقَالَ :
خَلَقْتُ
هَؤُلاَءِ
لِلنَّارِ
وَبِعَمَلِ
أَهْلِ النَّارِ
يَعْمَلُونَ
». فَقَالَ
رَجُلٌ : يَا
رَسُولَ اللَّهِ
فَفِيمَ
الْعَمَلُ ؟
فَقَالَ
رَسُولُ اللَّهِ
r
: « إِنَّ
اللَّهَ
إِذَا خَلَقَ
الْعَبْدَ لِلْجَنَّةِ،
اسْتَعْمَلَهُ
بِعَمَلِ
أَهْلِ
الْجَنَّةِ،
حَتَّى
يَمُوتَ
عَلَى عَمَلٍ
مِنْ
أَعْمَالِ
أَهْلِ
الْجَنَّةِ،
فَيُدْخِلَهُ
بِهِ
الْجَنَّةَ،
وَإِذَا خَلَقَ
الْعَبْدَ
لِلنَّارِ،
اسْتَعْمَلَهُ
بِعَمَلِ
أَهْلِ
النَّارِ،
حَتَّى
يَمُوتَ
عَلَى عَمَلٍ
مِنْ
أَعْمَالِ
أَهْلِ
النَّارِ، فَيُدْخِلَهُ
بِهِ
النَّارَ »(
Cühen kabilesinden
Yesar oğlu Müslim rivayet eder: Ömer b. Hattab (r.a.)'a:
«Rabbim, Adem
oğullarının sulbünden soyunu çıkarmış onlara; Ben sizin Rabbiniz değil miyim?
demiş ve buna kendilerini şahit tutmuştu. Onlar da: Evet: (Rabbimizsin) buna şehadet
ettik demişlerdi.(İşte bu itiraf ettirme) kıyamet günü «Bizim bundan haberimiz
yoktu» dememeniz içindi». [A'raf, 172] ayetin manası sorulunca:
«—Resulullah
Sallallahu Aleyhi ve Sellem'i işittim. Ona bu ayetin manası sorulduğunda şöyle
buyurdu, dedi:
«Şüphesiz ki
Allah Teala Adem'i yarattı. Sonra eliyle sırtını sıvazlayıp ondan zürriyetini
çıkardı ve «bunları cennet için yarattım, cennetliklerin amelini işleyecekler»
dedi. Sonra Adem'in sırtına yine dokunup ondan bir nesil daha çıkardı ve
«bunları cehennem için yarattım. Cehennem ehlinin amelini işleyecekler»
buyurdu. Bunun üzerine bir adam:
«— Ya Resulullah!
O zaman amelin ne yararı var?» deyince Resulullah Sallallahu Aleyhi ve Sellem
şöyle buyurdu:
«— Şüphesiz ki
Allah, kulu cennetlik yaratınca ölünceye kadar ona cennet ehlinin amelini
işletir. Bu sebeple onu cennete sokar. Bir kul da cehennem için yaratılınca,
ona ölünceye kadar cehennem ehlinin amelini işletir. Bu sebeple onu cehenneme
sokar.»
Diğer tahric:
Ebu Davud, Sunne; Tirmizî, Tefsir